Ако постои перфектна метафора за македонскиот туризам, тоа е хотел “Палас” во Охрид. Некогашната гордост на охридската ривиера, изграден во далечната 1958 година, денес стои како споменик на нашата неспособност да го управуваме културното и туристичкото наследство. И додека објектот се распаѓа, корпоративните игри околу него се одвиваат со несмален интензитет.
Нови лица, старо сценарио?
Промената во Управниот одбор на “ОхридТурист” е само најновиот чин во долгата драма на бескрајни реструктурирања без видливи резултати. Драгана Јаневска, ќерката на Светозар Јаневски, заедно со Кастриот Арифи и Искра Клинкарова од М6 Инвестиции, ги заменуваат претходните членови. Но дали со ова ќе се промени суштината или само ќе добиеме нова итерација на истото сценарио?
Оливера Ставрова останува генерален директор, а Филип Медарски и понатаму е член на УО. Континуитетот е обезбеден, но прашањето е – континуитет на што? На две децении неактивност околу хотелот “Палас”? На стратегија за “развој” што главно се сведува на размислување што и како да се продаде?
Споменик на културата или на немарноста?
Парадоксот на “Палас” е што, иако е прогласен за споменик на културата и ставен под посебна заштита, никој реално не презема одговорност за неговата судбина. Объектот не може да се урне, но очигледно може да се остави да пропаѓа пред оч