СДСМ во самоубиствена мисија: Додека се бори со Геровски, партијата се урнува од сопствениот елитизам и медиумска ароганција

Топ Вести - Слушај сега

Последното соопштение од СДСМ во кое партијата тврди дека ВМРО-ДПМНЕ води хибридна војна против нив преку Бранко Геровски и Ана Петровска Деспотовски, отвора поширока прашања за стратегијата и комуникацијата на оваа опозициска партија.

Битката со сенки наместо со реални проблеми

- Advertisement -

Додека СДСМ се фокусира на наративот дека е жртва на организиран напад од власта, партијата очигледно ги занемарува сопствените внатрешни слабости. Теоријата за “урнување одвнатре” можеби не е толку далеку од вистината, но не на начин на кој тие го претставуваат.

Проблемот не е само во Геровски или Деспотовски – проблемот е во партија која наводно се бори против “тендери и криминал”, но чии сопствени редови остануваат недопрени од каква било сериозна внатрешна ревизија. Петтата колона за која СДСМ предупредува можеби треба да ја бараат во сопствените канцеларии, а не само во медиумските настапи на критичарите.

Елитизам наместо отвореност

Особено проблематичен е пристапот кон медиумите. За партија која се декларира како социјалдемократска, СДСМ покажува зачудувачки елитистички став – комуникацијата тече само со “избран круг” медиуми, соопштенијата стигнуваат селективно, пристапот до информации е привилегија, не право.

Ова е пристап кој одговара на партија на власт, не на опозиција. СДСМ се однесува како да има луксуз да бира “подобни и неподобни” медиуми, како да новинарската елита се определува според принципот “кој ни е лојален”. Таквиот модел на комуникација е не само застарен, туку и контрапродуктивен за партија која тврди дека се бори за транспарентност.

Проблемот со информирањето

Шефот за информирање очигледно не ја разбира основната поента: во денешно време, информацијата сака да биде слободна. Обидите да се контролира наративот преку селективен пристап до медиуми водат само кон маргинализација и загуба на доверба. Кога партија ги третира новинарите како придворни гласноговорници, а не како независни набљудувачи, таа само ја јакне перцепцијата дека има нешто да крие.

Геровски како симптом, не причина

Војната со Бранко Геровски е всушност симптом на подлабок проблем. Наместо да се соочат со суштинските критики, СДСМ го избра поедноставниот пат – да го прогласат за непријателски проект. Но ова не ги решава прашањата што тој ги поставува, ниту го менува фактот дека тие прашања резонираат кај дел од јавноста.

Но поделбата на медиумите на “ваши и наши”, поделбата на медиумите на локални и државни од страна на СДСМ носи до таа мера на заклучок дека не ја разбрале основната поента, а таа е дека новинарите и сопствениците на медиуми се креатори на јавното мислење. Се додека прават поделби, СДСМ ќе останат губитници, зошто ниту еден медиум нема да се наметне да стекне доверба од елитисти.

Кога партија ги третира медиумите како придворна свита која треба да биде “благодарна” за пристап до информации, таа всушност ја подрива сопствената способност да го обликува јавниот дискурс. Во ера кога секој има глас, а медиумскиот простор е фрагментиран и плурален, обидот да се креира затворен круг на “доверливи” медиуми е не само анахрон, туку и самодеструктивен.

СДСМ како да заборави дека и кога беа на власт, токму овој елитистички пристап кон медиумите им беше една од најголемите слабости – а сега, од опозиција, тој пристап е едноставно луксуз што не можат да си го дозволат.

—————————————————————————————————————————————————————————————————

Ако СДСМ навистина сака да се позиционира како сериозна социјалдемократска алтернатива, партијата мора да направи неколку клучни промени: да ја отвори комуникацијата кон сите медиуми, да изврши сериозна внатрешна ревизија, да ги смени кадрите кои живеат во илузијата дека се уште се на власт, и да ги третира критиките како можност за подобрување, а не како непријателски напади.

Сè додека СДСМ се бори со замислени заговори наместо со реални проблеми, и додека го практикува елитизмот во односите со медиумите, таа останува партија која се оддалечува од граѓаните – точно она против што наводно се бори.

Сашо ДЕНЕСОВСКИ