Поранешната ректорка на Универзитетот во Белград и пензионирана професорка Иванка Поповиќ оцени дека владејачката партија во Србија е ослабена и дека процесот на пад на оваа влада е неизбежен.
Според соговорниците на „Данас“, иако сегашната влада ја изгубила својата способност да управува со општеството, ова не треба да се сфаќа како утеха, туку борбата против режимот предводен од студентите и граѓаните треба да се засили.
Поповиќ, гостин во емисијата „Квака 23“, за „ФоНет“ изјави дека е очигледно дека владата не е подготвена за разговор, компромис или мирно решение и дека се чини како да нè принудува во конфликт преку разни провокации.
„Мислам дека ова е тажен период во српската историја и ќе се памети како таков – како мрачен период од нашето постоење“, рече Поповиќ.
Таа верува дека од една страна, граѓаните што се собраа во Нови Сад на 1 ноември покажаа дека сè уште се решени да го продолжат својот отпор. Од друга страна, тука е владата која се обидува да создаде привид на нормалност и да покаже дека ги има работите под контрола, додава таа.
„Но, не смееме да се заглавиме во некаква верба дека нè има доволно, бидејќи мислам дека во овој момент сè уште нема доволно активни граѓани.“ Додека доволен број од нас не се помрдне, ќе седиме во оваа кал многу долго време, а тоа е навистина потрошено време“, рече таа.
Сепак, како што рече, верува дека падот на власта е неповратен процес, дека владејачката партија е ослабена и дека промената доаѓа.
Коментирајќи ја проценката на Поповиќ дека СНС е ослабена и дека падот на власта е неповратен процес, политикологот Зоран Лутовац изјави за „Данас“ дека режимот почнал да паѓа, но дека тој го претставува тоа како бегство.
„Вучиќ нè донесе до работ на бездната, направи чекор и сега нè замолува храбро да го следиме. Бездната е длабока и неговиот пад ќе трае до конечното политичко слетување“, рече тој.
Како што вели, единственото нешто што му преостанува на Вучиќ е да активира падобран или, кога ќе падне, „да скокне во некое летачко кинеско возило за итни случаи“, вели соговорникот.
Политичкиот аналитичар Драгомир Анѓелковиќ исто така се согласува дека падот на „картелот СНС“ е несомнено неизбежен резултат на процесите што се во тек. Сепак, тој додава дека само по себе ова не е утешно.
„Колку и да изгледа лудо Вучиќ често, тој е во суштина исклучително рационален кога станува збор за неговите себични желби. Тој внимателно ги редефинираше своите цели и тие повеќе не подразбираат продолжување на неговото владеење по 2027 година во некоја нова форма, туку брза и темелна понатамошна грабеж на Србија во контекст на големата измама на ЕКСПО и продолжувањето на проектот „Белград на водата“, објаснува соговорникот на „Данас“.
Како што истакнува, ако Вучиќ систематски го заврши она што го планира, а потоа ја остави Србија „со пленот“, земјата ќе остане целосно опустошена и во еден вид долговно ропство.
„Затоа, нема смисла да се тешиме со фактот дека мафијашкиот режим паѓа, но студентите и другите граѓани мора да ја интензивираат борбата против него, за да дефинитивно не ја претвори Србија во црна дупка“, заклучува Анѓелковиќ.
Лидерот на движењето „Промени-Промени“ и советник во Градското собрание на Белград, Саво Манојловиќ, оценува дека сегашната влада ја изгубила способноста ефикасно да управува со општеството.
„Таа го сврте целото младо население против себе, но и високообразованите, средната класа, претприемачите и работниците. Ова е делот од населението врз кој се темели функционирањето на која било држава“, објаснува соговорникот на „Данас“.
Тој нагласува дека единствената искрена поддршка што ја има сегашната влада е во делот од постарото население кое е изолирано од информациите, и дека успева да купи поддршка што е вештачка од социјално ранливите луѓе чиј статус го злоупотребува.
„Ова се луѓе кои доаѓаат на митингот или гласаат заради дневници, бесплатни бургери и не се особено ентузијастични или подготвени да го бранат редот. А имате мал број луѓе кои се криминализирани како лојалисти на Ќаци“, вели Манојловиќ.
Фактот дека овој систем, како што наведува нашиот соговорник, не може да одржи митинг без да им исплати дневници на криминалците, дека Вучиќ не може да се појави на улица без таков митинг и дека прогресивците не можат да организираат штанд во урбаните средини неколку месеци, покажува дека системот се распаѓа.
