Барбара Китинг не беше еден од авионите што се урнаа во Светскиот трговски центар во Њујорк пред 24 години на денешен ден. Сите овие години, таа беше една од повеќе од илјада жртви на терористичкиот напад чии останки никогаш не беа идентификувани. Но, ова лето, семејството на починатиот доби повик дека ДНК анализата конечно го потврдила нејзиниот идентитет.
Кога роднините се збогуваа со Барбара Китинг на комеморација во ноември 2001 година, урната не ја содржеше нејзината пепел. Наместо тоа, таа содржеше останки од урнатините на Светскиот трговски центар (WTC) во Њујорк, каде што Китинг почина на 11 септември, една од речиси три илјади жртви на најсмртоносниот терористички напад на американска почва.
Таа беше една од приближно 1.100 жртви чии останки сè уште не беа идентификувани во тоа време. Нејзиниот најмлад син, Пол Китинг, рече дека ретко имал надеж во 24-те години од нејзината смрт дека нејзините останки некогаш ќе бидат пронајдени.
Но, кон крајот на минатото лето, канцеларијата на медицинскиот испитувач во Њујорк го контактираше неговото семејство со веста дека ДНК-тестирањето дефинитивно го потврдило идентитетот на останките на неговата мајка, објави CNN.
Нејзиниот авион е еден од двата што се урнаа во кулите близначки
Китинг го посети својот син на источниот брег на Соединетите Американски Држави непосредно пред 11 септември 2001 година. Во тоа ведро вторничко утро, Пол и неговата мајка ја напуштија куќата порано: тој се одвезе во Конектикат на состанок со клиент, таа отиде на аеродромот Логан во Бостон, каде што се качи на лет за Лос Анџелес.
Кога го слушнаа авионот како се урива во СТЦ, Пол отиде на покривот на зградата, каде што виде чад како се извива од Северната кула.
„Немав поим дека тоа е авионот на мајка ми“, рече тој.
Неговото сеќавање на неделите по нападот е магловито, рече тој. Интензивното медиумско внимание ја направи нејзината смрт да изгледа уште понереално.
Овогодинешен комеморативен настан за нападите од 11 септември
Тој исто така се сеќава на посетата на местото на пожарот веднаш по нападот, кога пожарникарите и градежните работници сè уште ги пребаруваа урнатините, а некои од помалите пожари сè уште тлееја.
„Тие беа сосема надвор од себе“, рече тој за работниците. „Некои од нив сакаа да ме допрат – беа толку повредени. И јас ги разбирав. Тие беа лично повредени.“
Според него, токму овој дух – мешавина од болка и огорченост – ги натера форензичките експерти да се обидат да ги идентификуваат жртвите на нападот повеќе од две децении.
Чувство на затворање
Дури и без дефинитивна идентификација на останките на неговата мајка, Пол со текот на годините добиваше знаци што му даваа чувство на затворање: неколку години по нападот, истражувачите ја пронајдоа нејзината банкарска картичка.
Сепак, пред околу три години, канцеларијата на форензичкиот експерт повторно го контактираше семејството и ги замоли да достават примерок од ДНК за да се спореди со четка за коса за која веруваа дека ѝ припаѓа на Барбара Китинг. ДНК-та се совпадна.
„Навистина ме погоди тогаш: овие луѓе го правеа ова цело време, со непоколеблива посветеност“, нагласи Пол.
Последната идентификација на нејзините вистински останки му донесе на семејството „чувство на затворање“. Според форензичкиот експерт, идентитетот е потврден врз основа на ДНК тестирање на останките пронајдени уште во 2001 година.
Заедно со нејзината идентификација, канцеларијата успешно идентификуваше уште две жртви. Ова беа првите идентификации од јануари 2024 година, овозможени благодарение на напредокот во ДНК науката, изјави за CNN главниот форензички експерт д-р Џејсон Греам. Според него, откритијата овозможуваат анализа на многу мали количини на ДНК и екстракција на ДНК од високо деградирани примероци кои претходно беа неупотребливи.
„Оваа канцеларија даде многу свечено ветување на семејствата на жртвите кои беа изгубени на 11 септември 2001 година, дека ќе направат сè што е потребно – колку и да е време – за да ги идентификуваат своите најблиски и да ги вратат на нивните семејства“, рече Греам, додавајќи дека ќе продолжат да го исполнуваат тоа ветување.
Пол Китинг и неговото семејство сега планираат што да прават со останките на Барбара. Некои од нив ќе бидат складирани во посебна област за жртви на локацијата на СТЦ, а останатите ќе бидат сместени кај нејзиниот сопруг.
„Градот Њујорк, канцеларијата на медицинскиот испитувач, државата Њујорк – засекогаш ќе бидеме поврзани со нив и им должиме длабока благодарност за сè што направија на секој чекор од патот. Тие ни дадоа некаков крај… И за тоа сме неизмерно благодарни“, заклучи Пол Китинг за CNN.
