Дури и умерени количини на дневно вежбање може да го забават напредувањето на Алцхајмеровата болест кај постари возрасни лица кои се изложени на ризик од развој на состојбата, велат истражувачите.
Луѓето често се охрабруваат да прават 10.000 чекори дневно како дел од здрава рутина, но научниците откриле дека 3.000 чекори или повеќе се чини дека ги забавуваат промените во мозокот и когнитивниот пад што го доживуваат пациентите со Алцхајмерова болест.
Резултатите од 14-годишната студија покажаа дека когнитивниот пад е одложен во просек за три години кај луѓето кои оделе од 3.000 до 5.000 чекори дневно, а за седум години кај оние кои успеале да направат 5.000 до 7.000 чекори дневно.
„Ги охрабруваме постарите возрасни лица кои се изложени на ризик од Алцхајмерова болест да размислат за мали промени во нивото на активност за да изградат трајни навики што го штитат или имаат корист за нивниот мозок и когнитивно здравје“, рече д-р Ваи-Јинг Јау, водечки автор на студијата во болницата „Мас Џенерал Бригам и жени“ во Бостон.
Деменцијата зафаќа околу 50 милиони луѓе ширум светот, а Алцхајмеровата болест е најчеста причина. Повеќе од 500.000 луѓе во Велика Британија имаат Алцхајмерова болест. Состојбата е поврзана со натрупување на две токсични форми на протеини во мозокот, имено амилоидни-бета плаки и тау заплеткувања.
Јау и нејзините колеги анализирале податоци од 296 лица на возраст од 50 до 90 години кои биле когнитивно нормални на почетокот на студијата. Податоците вклучувале годишни когнитивни проценки, број на чекори мерени со педометри и ПЕТ скенирања за откривање на нивоа на амилоидни и тау протеини во мозоците на волонтерите.
Луѓето со ниски нивоа на амилоид во мозокот на почетокот покажаа многу мал когнитивен пад или натрупување на тау протеин во текот на студијата. Ризикот од Алцхајмерова болест беше поголем кај оние со повисоки нивоа на амилоид на почетокот, а меѓу нив, поголемиот број чекори беше поврзан со побавни стапки на когнитивен пад и одложено натрупување на тау протеин. Кај луѓето кои не водеа активен животен стил, акумулацијата на тау протеин и когнитивниот пад беа значително побрзи, објавуваат истражувачите во списанието Nature Medicine.
Иако научниците не можат да ја исклучат обратната причинско-последична врска, каде што раните промени во мозокот кај Алцхајмеровата болест предизвикуваат луѓето да одат помалку во старост, податоците сугерираат дека физичката активност има заштитен ефект. „Ни требаат рандомизирани клинички испитувања за да докажеме причина и последица, но многу е охрабрувачки што физичката активност може да помогне во промената на траекторијата на некого“, рече Јау. „Ако имаат амилоид, може да имаат побавна стапка на опаѓање ако се физички поактивни.“
Не е јасно како вежбањето може да помогне, но физичката активност го подобрува протокот на крв, го намалува воспалението и ги зголемува нивоата на одредени хормони и фактори на раст, од кои сите може да играат улога. „Во однос на потенцијалните механизми, тоа е прашање од милион долари што сакаме да го истражиме во идните студии“, додаде таа.
д-р Џулија Дадли, од Alzheimer’s Research UK, рече:
„Наодите сугерираат дека дури и умерена количина одење секој ден, околу 5.000 чекори, е поврзана со побавно натрупување на тау протеинот во мозокот, еден од клучните двигатели на Алцхајмеровата болест. Ова ни дава појасна слика за тоа како секојдневната активност може да го поддржи здравјето на мозокот и да се справи со основните причини за Алцхајмеровата болест.“
„Потребни се понатамошни истражувања, вклучително и клинички испитувања, за да се види директното влијание на физичката активност врз спречувањето и забавувањето на прогресијата на деменцијата и врз основните причини за болеста. Но, студии како оваа потврдуваат дека едноставните промени во нашиот начин на живот можат да помогнат да ги одржиме нашите мозоци поздрави подолго време“, заклучи таа.
