Венецуелскиот претседател Николас Мадуро го ескалираше застојот со САД, собирајќи десетици илјади поддржувачи низ Каракас и претставувајќи го моментот како историска битка за национален опстанок.
Држејќи меч и облечен во камуфлажна воена униформа, Мадуро упати низа пораки.
„Мораме да бидеме подготвени да го браниме секој сантиметар од оваа благословена земја од империјалистички закани или агресија, без разлика од каде доаѓаат.“
Демонстрацијата на сила дојде во време кога тензиите со администрацијата на претседателот Доналд Трамп достигнаа највисоко ниво во последниве години, поттикнати од новите американски ознаки, воените распоредувања и ескалацијата на обвинувањата меѓу Вашингтон и Каракас, објави Newsweek.
Зошто е ова важно?
Конфликтот стана една од најспорните точки во односите. Притисокот на САД врз Каракас произлегува од обвинувањата дека Мадуро и високи функционери имаат врски со нарко-картелите, вклучително и американското означување на картелот „Картел де лос Солес“ како странска терористичка организација, заедно со распоредувањето на голема поморска сила за она што Вашингтон го опишува како операции против наркотици.
Венецуелските лидери тврдат дека овие потези се обид да се оправда интервенцијата и да се преземат огромните природни ресурси на земјата. Мадуро одговори со мобилизирање на поддржувачи и прикажување на кризата како борба за суверенитет, користејќи масовни протести за да проектира хармонија во земјата и покрај длабоките економски тешкотии и меѓународната изолација.
Што треба да знаете?
„Маршот на знамето и мечот на ослободителот Симон Боливар“ донесе илјадници луѓе на улиците на Каракас и други градови, каде што демонстрантите го изразија своето незадоволство од она што го опишаа како опасна ескалација на американската војска во Карибите. Тие носеа големи венецуелски знамиња, слики од Мадуро и транспаренти со кои се осудуваат постапките на Вашингтон.
Мадуро им се обрати на своите поддржувачи, изјавувајќи: „Неуспехот не е опција!“ во намерно покажување на пркос, со цел да се сигнализира подготвеност за конфликт. Неговиот говор го засили наративот на владата дека Венецуела се соочува со егзистенцијална закана однадвор.
Тензиите меѓу Вашингтон и Каракас ескалираа во последните недели. Во понеделник, САД официјално го означија Картел де лос Солес како странска терористичка организација, наведувајќи наводни врски меѓу мрежата и високи венецуелски функционери. Каракас веднаш го отфрли потегот, нарекувајќи го измислен изговор за интервенција и обид за поткопување на суверенитетот на Венецуела.
Соединетите Американски Држави, исто така, го распоредија во регионот и американскиот носач на авиони „УСС Џералд Р. Форд“, најголемиот носач на авиони во светот, заедно со придружна ударна група. Американските претставници го опишуваат распоредувањето како дел од операциите против дрога.
Од крајот на август, американските сили вршеа рации врз бродови за кои се сомнева дека се вклучени во трговија со дрога, за која Вашингтон вели дека често потекнува од Венецуела. Владата на Мадуро ги осуди дејствијата, инсистирајќи дека тие претставуваат нелегална закана во меѓународните води и ги поврза со економски мотиви, тврдејќи дека САД сакаат да ги искористат богатите природни ресурси на Венецуела.
Дипломатско решение?
Среде растечките тензии, претседателот Трамп, на пат кон Флорида за Денот на благодарноста, рече дека САД оставаат отворени и дипломатски и построги мерки.
„Ако можеме да спасиме животи и да ги правиме работите на лесен начин, во ред. И ако мора да го направиме тоа на потешкиот начин, тоа е исто така во ред“, рече Трамп.
Неговите изјави не дадоа јасен сигнал за смирување на ситуацијата, истакнувајќи ја неизвесноста за тоа како Вашингтон ќе одговори на пркосот на Мадуро.
„Тие ги сакаат резервите на нафта и гас на Венецуела. Ги сакаат бесплатно, без плаќање. Тие сакаат венецуелско злато. Тие сакаат дијаманти, железо, боксит. Тие ги сакаат природните ресурси на Венецуела“, рече потпретседателката на Венецуела, Делси Родригез, а Мадуро додаде:
„Мора да бидеме подготвени да го браниме секој сантиметар од оваа благословена земја од империјалистички закани или агресија, без разлика од каде доаѓаат.“
Со двете земји цврсто вкоренети во своите позиции, кризата не покажува знаци на смирување. Венецуела продолжува да ја мобилизира својата војска, додека Вашингтон одржува притисок преку санкции, законски назначувања и воено присуство. Понатамошниот развој на настаните ќе зависи од тоа дали дипломатските канали ќе се отворат повторно – или дали регионот ќе се приближи кон отворен конфликт.
