Проф. д-р Данијела Ѓукиќ-Ќосиќ, редовен професор на Одделот за токсикологија на Фармацевтскиот факултет во Белград, за порталот N1 објаснува кои шишиња за вода се најбезбедни, како и кои садови за готвење и складирање храна се најдобри за нашето здравје.
За време на топлотен бран и екстремно високи температури, лекарите најчесто советуваат да не одиме никаде без шише за вода.
Сепак, се поставува прашањето кои шишиња се најбезбедни, со оглед на тоа што во врвот на топлотниот бран температурите надминуваа 40 степени.
Европски регистрираниот токсиколог и член на Управниот одбор на Здружението на токсиколози на Србија, Данијела Ѓукиќ-Ќосиќ, за N1 вели дека во текот на летните месеци, кога температурите се високи и шишињата можат да бидат изложени на топлина, најдобар избор на материјали за шишиња за вода од здравствен аспект се не’рѓосувачки челик и стакло, додека помалку пожелни материјали се пластика, алуминиум и силикон.
Како што наведува таа, шишињата од не’рѓосувачки челик се многу отпорни и издржливи.
„Тие се отпорни на падови и удари, добри се за одржување на пијалоците ладни во текот на долгите летни денови. Може да се мијат во машина за миење садови. А она што е најважно за здравјето е што не испуштаат хемикалии во водата. Шишињата од не’рѓосувачки челик се издржливи, инертни, отпорни на топлина и бактерии. Сепак, тие се потешки од другите шишиња (особено термос шишињата), поскапи се, тропаат при носење и не можете да ја видите количината на течност во шишето. Иако генерално е инертен материјал, некои шишиња можат да задржат мириси ако не се мијат редовно, особено ако се користат за складирање на ароматизирани пијалоци (чај, кафе, сок). Внатрешноста може да се изгребе со текот на времето и потоа мирисот ќе продолжи“, објаснува таа.
Друг безбеден избор за здравјето за складирање и носење вода во текот на долгите летни денови, вели нашата соговорничка, се стаклените шишиња.
„Стаклените шишиња, направени од небоено и неукрасено стакло, се безбеден избор за складирање и носење вода во текот на долгите летни денови. Тие се хемиски инертни, не ослободуваат хемикалии, не го менуваат вкусот, ниту влијаат на водата. Може да се рециклираат – што е еколошки прифатливо. Сепак, тие се кршливи и помалку погодни за носење при одење или чување во возило“, вели таа.
Помалку пожелни материјали
Пластичните шишиња, имено пластиката што е дозволена за употреба и е оценета како безбедна за здравјето, дури и пластиката „без БПА“, се помалку пожелен материјал во текот на летните месеци и за складирање вода подолги периоди, иако се лесни за носење и не се скапи, истакнува нашата соговорничка.
Како што вели таа, топлината, како што е оставањето шише во автомобил, може да доведе до ослободување на одредени хемикалии во водата.
„Слично може да се случи ако чувате кисели пијалоци, како што е лимонадата, во пластични шишиња. Пластичните шишиња можат безбедно да се користат само во текот на летните месеци ако се ракува правилно (не ги чувајте на сонце и топлина, не ги користете постојано, не истурајте топли пијалоци, кисели пијалоци итн. во нив)“, истакнува таа.
Алуминиумските шишиња, како и пластичните шишиња, се лесни за носење, но самата метална структура може да реагира, вели токсикологот, особено со кисели пијалоци и да ослободи хемикалии.
„Затоа, алуминиумските шишиња се обложени со премази (епоксидни или пластични), кои можат да се оштетат со текот на времето, особено при миење во машина за миење садови или кога се изложени на високи температури во текот на летните месеци“, вели таа.
Силиконските шишиња се флексибилни и не содржат хемикалии што можат да се најдат во пластичните шишиња, истакнува таа.
„Тие се отпорни на топлина и често се добар избор како секундарен елемент за стаклени шишиња, како што се капаците“, додава тој.
