Во вековната традиција на избор на папа, ништо не го симболизира исчекувањето и конечноста како чадот што се издигнува од оџакот на Систинската капела – првин црн, потоа бел. Два облака – еден на разочараност, друг на радост – што му зборуваат на светот, без зборови.
Значењето зад чадот
Црниот чад, густ и тажен, означува дека кардиналите не постигнале консензус. Тој чад е симбол на неизвесност и понатамошно чекање. Белата верзија, пак, е објава на избраникот: Habemus Papam. Со неа започнува ново папство.
Но зошто баш црна и бела? Бојата не е случајна. Црната – стара симболика на тага, неуспех, па дури и покајание. Белата – симбол на чистота, нов почеток, просветлување. Во црквата каде симболите зборуваат погласно од зборовите, овие бои носат длабока теолошка и емоционална тежина.
Во модерно време, за создавање на двата вида чад се користат хемиски смеси: кај црниот се додава калиум нитрат и антрацен, кај белиот – лактоза и хлорид. Но, традицијата е таа што им дава смисла.
Изборот на нов папа доаѓа по смртта на папата Франциск, првиот папа од Јужна Америка, првиот језуит кој стана папа и првиот што избра да го носи името на сиромашниот светец Франциск од Асижи. По повеќе од една деценија во која инсистираше на скромност, социјална правда и дијалог со неверниците, Франциск почина на 88 години, по долг период на влошено здравје.
Во моментот 135 кардинали имаат право на глас иако максималниот број на изборници е 120. Потребно е двотретинско мнозинство за успешен избор. Секој изборник на ливче го пишува името на својот кандидат и го положува во урна под олтарот на домот на папата, Каса Санта Мариа.
Додека светот гледа кон малиот оџак со молитва и неизвесност, таму негде горе веќе се подготвува димот што ќе го обои следниот век на католичката вера.
