Кои се најверојатните кандидати за нов папа?

Saso
By Saso 21 Min Read
Disclosure: This website may contain affiliate links, which means I may earn a commission if you click on the link and make a purchase. I only recommend products or services that I personally use and believe will add value to my readers. Your support is appreciated!
(COMBO) This combination of pictures created on April 21, 2025 shows (TOP L to R) Italian Cardinal Matteo Zuppi in Moscow on June 29, 2023, Hungarian Cardinal Peter Erdo in The Vatican on February 28, 2013, Congolese Cardinal Fridolin Ambongo Besungu in The Vatican on October 5, 2019, Ghanaian Cardinal Peter Kodwo Appiah Turkson in The Vatican on March 8, 2013, Maltese Cardinal Mario Grech in The Vatican on October 29, 2023, (MIDDLE L to R) Italian Latin Patriarch of Jerusalem Pierbattista Pizzaballa in the biblical city of Bethlehem in the occupied West Bank on December 25, 2024, French Cardinal Jean-Marc Aveline in The Vatican on August 27, 2022, Italian Vatican's Secretary of State Cardinal Pietro Parolin in Oslo on January 17, 2025, Swedish cardinal Anders Arborelius in The Vatican on June 28, 2017, Filipino Cardinal Luis Tagle in Manila on May 2, 2016, (BOTTOM L to R) Italian Cardinal Claudio Gugerotti in The Vatican on April 18, 2025, US Cardinal Robert Francis Prevost in The Vatican on September 30, 2023, Burmese Cardinal Charles Maung Bo in The Vatican on February 14, 2015, Luxembourgish Cardinal Jean-Claude Hollerich in The Vatican on October 5, 2019, US Cardinal Timothy Dolan in New York City on March 17, 2025. The April 21 death of Pope Francis triggered a period of mourning in the Catholic Church, but also kick-started the race for his successor. Whether diplomats, theologians, mediators or Vatican insiders, here are 15 cardinals who are among the potential favourites to become the next pope, known as the "papabili", divided by region. This list however is by no means exhaustive and Francis's successor could well be someone else. (Photo by various sources / AFP) / - Norway OUT / RESTRICTED TO EDITORIAL USE - MANDATORY CREDIT "AFP PHOTO / Moscow Patriarchate / VATICAN MEDIA" - NO MARKETING NO ADVERTISING CAMPAIGNS - DISTRIBUTED AS A SERVICE TO CLIENTS
- Advertisement -
Ad image

Речиси истовремено со смртта на папата почнаа шпекулациите за тоа кој ќе биде следниот. За таквите има една стара италијанска поговорка, која важеше до изборот на папата Бенедикт Шеснаесетти: „Кој влегува во конклавата како папа, си заминува како кардинал!“.

Ова се имињата на кардиналите за кои се разговара како можни наследници на папата Франциско, кој почина во понеделникот, а тие се наведени по азбучен ред.

Жан-Марк Авелин, архиепископ од Марсеј, француски (66)
Според францускиот печат, Авелин во домашните католички кругови е познат како Јован XXIV, што укажува на неговата сличност со папата Јован XXIII, реформистичкиот папа од раните шеесетти. Папата Франциско еднаш се пошегува дека неговиот наследник може да го земе името Јован XXIV.Авелин е познат по својата „народна“, лежерна природа, по подготвеноста да се шегува и идеолошката блискост со Фрањо, особено во прашањата за имиграцијата и односите со муслиманскиот свет. Тој е и сериозен интелектуалец, со докторат по теологија и диплома по филозофија.

Тој е роден во Алжир во семејство на шпански имигранти кои се преселиле во Франција по независноста на Алжир, а поголемиот дел од својот живот го живеел во Марсеј, пристаниште кое со векови е раскрсница на култури и религии.

За време на понтификатот на Френсис, Авелин направи голем напредок во својата кариера, станувајќи епископ во 2013 година, надбискуп во 2019 година и три години подоцна, кардинал. Неговиот углед беше зајакнат во септември 2023 година кога организираше меѓународна црковна конференција за медитерански прашања чиј главен гостин беше папата Франциско.

Ако биде избран, Авелин ќе стане првиот француски папа од 14 век, турбулентен период во кој папството се преселило во Авињон, Франција. Тој би бил и најмладиот папа по Јован Павле Втори. Тој разбира, но не зборува италијански, што е потенцијално голем недостаток за работата на личност која ја носи титулата епископ на Рим и бара прилично добро познавање на римските игри и интриги на моќ.

Кардинал Петер Ердо, Унгарец (72)
Доколку Ердо биде избран, неминовно ќе се гледа како на компромитиран кандидат, односно некој од конзервативниот табор кој сепак успеал да изгради мостови со прогресивниот свет на Фрања.

Ердо веќе се сметаше за кандидат за папа на последната конклава во 2013 година, благодарение на неговата мрежа на контакти со Црквата во Европа и Африка, како и фактот што се смета за пионер на новото евангелизациско движење за заживување на католичката вера во секуларизираните напредни нации, што е приоритет за многу кардинали.

Тој се смета себеси за теолошки конзервативец, што е видливо во неговите говори што ги држи низ Европа, во кои ги истакнува христијанските корени на континентот. Но, во исто време, тој е прагматичен и никогаш отворено не се судрил со Френсис, за разлика од другите свештеници кои се повеќе наклонети кон традицијата.

- Advertisement -
Ad image

Дополнително, тој изненади многумина кога, за време на мигрантската криза во 2015 година, се спротивстави на повикот на Фрања до црквите да прифатат бегалци, велејќи дека тоа ќе значи трговија со луѓе, со што на прв поглед се усогласи со унгарскиот националистички премиер Виктор Орбан.

Експерт за канонско право, Ердо брзо се искачи низ црковната хиерархија, станувајќи епископ во четириесеттите години и кардинал во 2003 година кога имал само 51 година, што го прави најмладиот член на Колеџот на кардинали до 2010 година.

Тој ја има предноста што течно зборува италијански, како и германски, француски, шпански и руски, што може да му помогне да придонесе за затоплување на односите меѓу Католичката и Руската православна црква по заладувањето предизвикано од војната во Украина.

- Advertisement -
Ad image

Ерда не се смета за харизматичен говорник, но иако ова претходно се сметаше за сериозен недостаток, овојпат можеби може да се смета за предност доколку кардиналите посакуваат мирен понтификат по огнометот на владеењето на Францис.

Кардинал Марио Греч, генерален секретар на бискупскиот синод, Малтезе (68)
Греч е од малиот остров Гозо, кој е дел од Малта, најмалата земја во Европската унија. Но, тој од самиот почеток имаше високи аспирации. Папата Франциско го назначи за генерален секретар на Архиерејскиот синод, исклучително тешка позиција во Ватикан.

Иако првично се сметаше за конзервативец, со текот на годините Грех стана факел-носител на реформите на Френсис во црквата, напредувајќи со времето.

Во 2008 година, неколку хомосексуални граѓани на Малта објавија дека ја напуштаат црквата во знак на протест против, како што тие го сметаа анти-ЛГБТ ставот на тогашниот папа Бенедикт.

Во тоа време, Греч им покажа премалку сочувство, но во говорот одржан во 2014 година во Ватикан, тој ја повика Црквата да биде поприфатена кон своите ЛГБТ членови и да покаже креативност во изнаоѓање нови начини за решавање на ваквите современи семејни ситуации.

Следниот ден, папата Фрањо го тапка по рамо на појадок и го пофали неговиот говор, кој го постави за унапредување во блиска иднина.

Во 2018 година, Греч зборуваше за тоа како ужива во предизвиците со кои се соочува Црквата. „Поминуваме низ период на промени. За мене тоа е многу позитивна работа“, изјави тој за весникот „Малта тудеј“, предупредувајќи дека нема да преживеат во современото општество доколку не се оддалечат од минатото.

Ваквите ставови му заработија непријатели од висок профил, а конзервативниот кардинал Герхард Мулер силно го навреди во 2022 година, омаловажувајќи го неговиот академски профил и обвинувајќи го дека оди против католичката доктрина.

Сојузниците на Греч истакнуваат дека тој има пријатели и во конзервативниот и во умерениот табор и дека, поради неговата истакната улога, го познаваат многу, многу кардинали, што е голема предност во конклавата во која многу кардинали се релативно непознати еден на друг.

Со оглед на тоа што доаѓа од мала земја, неговиот избор за папа не би предизвикал никакви дипломатски или геополитички главоболки. Тој повеќепати нагласи дека секогаш е за консензус, а не за конфликт.

Кардинал Хуан Хозе Омела, надбискуп на Барселона, шпански (79)
Омела е маж по вкус на Фрањо. Ненаметлив и добродушен, тој живее скромен живот и покрај неговата висока титула, ја посветил својата црковна кариера на пастирска грижа, промовирајќи ја социјалната правда и е олицетворение на сочувствителна и инклузивна визија за католицизмот.

„Ние не мора да ја гледаме реалноста само преку очите на оние кои имаат најмногу, туку и преку очите на сиромашните“, изјави тој за веб-страницата Crux во април 2022 година, зборови кои исто така ја одразуваат визијата на Френсис за светот.

Роден е во 1946 година во селото Кретас во североисточна Шпанија. Откако беше ракоположен во 1970 година, служеше како свештеник во неколку шпански парохии и помина една година како мисионер во Заир, сега Демократска Република Конго.

Истакнувајќи ја неговата посветеност на социјалните каузи, од 1999 до 2015 година тој тесно соработуваше со шпанската добротворна организација Манос Унидас, која работи со гладните, болните и сиромашните во земјите во развој.

Тој стана бискуп во 1996 година и беше унапреден во надбискуп на Барселона во 2015 година. Само една година подоцна, Френсис му ја даде црвената кардиналска шапка, потег што се гледа како јасно одобрување на прогресивните тенденции на Омела, за разлика од поконзервативните елементи кои некогаш доминираа во Католичката црква во Шпанија.

Омела е поранешен претседател на Шпанската епископска конференција. Тој мораше да се соочи со последиците од независната комисија која во 2023 година процени дека шпанското свештенство сексуално злоставувало повеќе од 200.000 малолетници со децении. Тој постојано се извинуваше за погрешно справување со проблемот со сексуалната злоупотреба, но го негираше бројот на малтретирани деца. Внатрешната црковна истрага идентификувала само 927 жртви од 1940-тите.

„На крајот на краиштата, бројките не нè носат никаде. Луѓето се важни и важно е да се поправиме колку што е можно повеќе. Обвинувањето не е добар начин. Ова не е проблем за Црквата, ова е проблем за целото општество“, рече тој.Во 2023 година, Френсис ја покани Омела да му се придружи на неговиот деветчлен Совет на кардинали (C 9) за да го советува за прашањата на владеењето. Меѓутоа, ако конклавата одлучи дека на Црквата и треба нов пристап и пресврт, тогаш оваа блискост ќе оди против Омела.

Кардинал Пјетро Паролин, Италијанец, ватикански дипломат (70)
Паролин е еден од фаворитите за нов папа. Тој е државен секретар на Францис од 2013 година и припаѓа на умерената струја.

Тој се смета за компромисен кандидат меѓу прогресивците и конзервативците. Поголемиот дел од својот живот бил црковен дипломат. Позицијата на државен секретар е слична на онаа на премиерот, а државните секретари често се нарекуваат „заменици на папата“ бидејќи се втори по ред во хиерархијата на Ватикан.

Паролин беше заменик министер за надворешни работи во времето на Бенедикт. Бенедикт го назначи за амбасадор на Ватикан во Венецуела во 2009 година, каде што ја бранеше црквата од потезите на тогашниот претседател Уго Чавез, кој се обиде да ја ослабне.

Тој е главниот архитект на зближувањето на Ватикан со Кина и Виетнам. Но, конзервативците го нападнаа поради договорот за именување епископи во комунистичка Кина, а тој го бранеше, објаснувајќи дека, иако договорот не бил совршен, тој избегнал раскол и овозможил одредена форма на комуникација со владата во Пекинг.

Тој никогаш не бил на првите редови или силен активист во таканаречените културни војни на Црквата, кои се фокусираа на прашања како што се абортусот и правата на хомосексуалците, иако еднаш ја осуди легализацијата на истополовите бракови во многу земји, нарекувајќи го „пораз за човештвото“.

Тој ја бранеше моќта на Ватикан пред локалните црковни водачи, критикувајќи ги обидите во Германија да им се дозволи на свештениците симболично да благословуваат истополови парови. Тој јасно стави до знаење дека локалните цркви не можат да донесуваат одлуки кои на крајот би влијаеле на сите католици.

Доколку биде избран, елегантниот Паролин ќе им го врати понтификатот на Италијанците по тројца неиталијански папи – Јован Павле Втори. (Полска), Бенедикт (Германија) и Францис (Аргентина).Тој влегол во дипломатската служба на Ватикан само три години по неговото ракополагање за свештеник во 1980 година, така што неговото пасторско искуство е ограничено, но тој има предност што течно зборува неколку јазици.

Кардинал Луис Антонио Гоким Тагле, Филипинец (67)
Тагле често го нарекуваат „Фрањо од Азија“ поради неговата слична посветеност на социјалната правда, а доколку биде избран, тој ќе биде првиот папа од Азија.

Тагле, кој генерално претпочита да го нарекуваат со прекарот „Чито“, се чини дека ги има сите квалификации да биде папа.

Тој има децениско пастирско искуство, почнувајќи од неговото ракополагање во 1982 година. Потоа се стекнал со административно искуство, најпрво како епископ на Имус, а потоа и како надбискуп на Манила. Папата Бенедикт го прогласи за кардинал во 2012 година.

Папата Франциско го префрли Тагле во Ватикан од Манила во 2019 година, назначувајќи го за шеф на мисионерската рака на црквата, официјално позната како Дикастерија за евангелизација. Овој потег некои го толкуваат како стратегија на Френсис да му даде на Тагл некое искуство во Ватикан.

Тој потекнува од место кое некои го нарекуваат „католички бели дробови на Азија“, имајќи предвид дека Филипините имаат најголемо католичко население во регионот. Неговата мајка имала кинеско-филипинско потекло. Течно зборува италијански и англиски јазик.

Помеѓу 2015 и 2022 година, тој беше генерален менаџер на Каритас Интернационал, конфедерација на повеќе од 160 католички организации за помош, социјална служба и развој ширум светот.

Во 2022 година, папата Франциско го разреши целото раководство по обвинувањата за малтретирање и понижување на вработените и назначи комесар да продолжи да ја води конфедерацијата. Тагле исто така беше отстранет, иако тој не беше вклучен во секојдневните операции, кои беа надгледувани од лаик генерален директор. Објавувајќи ја одлуката на папата, Тагле на состанокот на конфедерацијата рече дека промените се момент за „соочување со неуспеси“. Останува да се види до кој степен оваа дамка ќе влијае на изгледите на Тагл за потенцијален понтификат.

Кардинал Џозеф Тобин, надбискуп од Њуарк, Њу Џерси, Американец (72)
Малку е веројатно дека светските кардинали би избрале папа, особено првиот од САД, но доколку би го направиле тоа, Тобин би бил најверојатниот избор.

Поранешниот глобален водач на големиот католички верски ред познат како Откупувачи, тој е роден во Детроит и поминал многу време во различни земји низ светот. Течно зборува италијански, шпански, француски и португалски, а има искуство во службата во Ватикан, како и на највисоките позиции во американската црква.

Тобин престојуваше во канцеларијата во Ватикан од 2009 до 2012 година и беше втор по хиерархијата, пред да биде назначен за надбискуп на Индијанаполис од папата Бенедикт. Френсис го унапреди во кардинал во 2016 година, а подоцна го назначи за надбискуп на Њуарк.

Во таа последна улога, Тобин се справи со еден од најголемите скандали што ја потресоа Католичката црква во последниве години. Во 2018 година, тогашниот кардинал Теодор МекКарик, еден од претходниците на Тобин во Њуарк, беше сменет од функцијата поради обвинувањата за сексуално недолично однесување кон семинаристите. Мекарик негираше каква било поврзаност со скандалот, но на крајот поднесе оставка како кардинал и подоцна беше прогласен за виновен од судот во Ватикан и целосно отстранет од свештенството.

Тобин доби пофалби за начинот на кој се справи со скандалот. Меѓу другото, тој одлучи да ги објави претходно доверливите спогодби постигнати меѓу надбискупијата и жртвите на Мекарик.

Интересно е тоа што Тобин редовно крева тегови, е роден како најстар од 13 деца и е алкохоличар кој се опоравува. Тој е познат по својот отворен став кон ЛГБТ луѓето и во 2017 година напиша дека „во премногу делови од Католичката црква, ЛГБТ луѓето се чувствувале непожелно, исклучени, па дури и засрамени“.

Кардинал Питер Кодво Апија Турксон, Гана, службеник на Ватикан (76)
Од скромните почетоци во мал африкански град, кардиналот Питер Турксон постигна големи работи во црковната хиерархија, што го прави кандидат да стане првиот папа од субсахарска Африка.

Тој се карактеризира со неговата долга работа во црковната заедница, неговата грижа за собранието во Гана и неговото практично искуство во водењето на неколку канцеларии во Ватикан, како и неговите моќни комуникациски вештини. Фактот дека тој доаѓа од еден од најдинамичните региони за Црквата, која се бори против секуларистичкиот бран во нејзините европски центри, може да ја зајакне и неговата позиција.

Тој е четвртиот син во десетчлено семејство. Роден е во Вашава Нсута, место кое тогаш се нарекувало Златен брег, кое припаѓало на Британската империја. Неговиот татко работел во блискиот рудник и бил столар, додека мајка му продавала зеленчук на пазар. Студирал во семинариите во Гана и Њујорк. Дипломирал во 1975 година, потоа предавал во неговата поранешна семинарија во Гана и ги напредувал библиските студии во Рим.

Папата Јован Павле Втори го назначи за надбискуп на Кејп Коуст во 1992 година, а 11 години подоцна и за прв кардинал во историјата на таа западноафриканска земја. Унапредувањето продолжи и под наследникот на Џон Павле, Бенедикт, кој во 2009 година го донесе во Ватикан и го постави на чело на Папскиот совет за правда и мир, тело кое ја промовира социјалната правда, човековите права и мирот во светот. Во таа улога тој беше еден од најблиските советници на Папата за прашања како климатските промени и привлече големо внимание со учеството на конференции како што е Светскиот економски форум во Давос.

Френсис го спои одделот на Турксон со три други канцеларии во 2016 година, што резултираше со борба за моќ меѓу него и друг кардинал. Затоа, тој поднесе оставка од таа функција во 2021 година и беше назначен на чело на две Папски академии за наука и општествени науки.Во 2023 година, тој за Би-Би-Си изјави дека се молел „против“ можноста да биде избран за папа, но некои од неговите противници веруваат дека тој го направил токму спротивното и дека, со оглед на неговите медиумски настапи, водел кампања за таа позиција.

Матео Марија Зупи, Италијанец, Болоњски надбискуп (69)
Кога Зупи беше промовиран во 2015 година и стана надбискуп на Болоња, националните медиуми го нарекоа „италијански Бергољо“ поради неговата блискост со аргентинскиот папа Франциско. Зупи ќе биде првиот италијански папа од 1978 година.

Како Френсис за време на неговото живеење во Буенос Аирес, Зупи е познат како „уличен свештеник“ кој се фокусира на мигрантите и сиромашните и малку се грижи за раскошот и протоколот. Неговото име е „Татко Матео“, а во Болоња понекогаш повеќе сака да користи велосипед отколку службено возило.

Доколку стане папа, конзервативците веројатно би го гледале со сомнеж. Дури и жртвите на сексуална злоупотреба од страна на црквата би можеле да му приговорат, имајќи предвид дека Италијанската католичка црква, која тој ја води од 2022 година, бавно го истражува и се справува со овој проблем.

Италијанскиот кардинал е тесно поврзан со Заедницата Свети Егидио, глобална католичка група за мир и правда со седиште во историскиот кварт Трастевере во Рим, каде што го поминал најголемиот дел од својот живот како свештеник.

Тој неодамна стана повеќе дипломатски ангажиран како папски пратеник за руско-украинскиот конфликт, фокусирајќи се на напорите за враќање на децата за кои Украина вели дека биле депортирани во Русија во областите под руска контрола.

Зупи е роден Римјанин со прилично силен регионален акцент и силни католички семејни корени. Неговиот татко Енрико бил уредник на неделниот дел на ватиканскиот весник L’Osservatore Romano, а неговиот вујко по мајка Карло Конфалониери бил кардинал.

Share This Article