Флексибилното работно време и можноста за работа од дома се поважни за српските вработени од нивната плата, според анкетата „Што ги тера вработените да работат“.
Според резултатите, работата од дома и флексибилното работно време се сè уште највредните придобивки, додека интересот за класични придобивки, како што се спортски активности, субвенционирани кредити или обуки, се намалува. Според анкетата, вработените сакаат поголема автономија во организирањето на својата работа и подобар баланс помеѓу приватниот и професионалниот живот.
Работата од дома повеќе не е привилегија
Речиси една третина од вработените во Србија имаат можност да работат од далечина барем повремено, но во исто време, постои тренд на враќање во канцеларијата, бидејќи околу 20 проценти од испитаниците велат дека нивните компании ги заостриле политиките за работа од дома во 2025 година.
Исто така, постои забележлив јаз во довербата, бидејќи 63 проценти од менаџерите признаваат дека ја немаат целосно кон вработените кои работат од далечина.
Авторите на студијата проценуваат дека флексибилните модели на работа „не се прашање на технологија, туку на култура на доверба и одговорност“, и дека компаниите што ќе успеат да ја комбинираат флексибилноста и тимската кохезија ќе имаат предност во задржувањето на персоналот.
Грижата за вработените како прашање на одржливост
Речиси сите испитаници, дури 95 проценти, пријавуваат некаков вид проблем што влијае на нивната благосостојба, најчесто стрес, недостаток на енергија и пад на мотивацијата. Две третини од вработените веруваат дека овие проблеми директно ги намалуваат нивните перформанси на работа.
Вработените најмногу очекуваат системска поддршка: психолошко советување, помош во кризни ситуации и едукација за финансиите, но многумина сè уште не користат вакви програми поради стигма или недоверба.
Еден од новите концепти идентификувани во истражувањето е „прекумерно чистење“, што се однесува на ситуација во која компаниите јавно ја промовираат грижата за вработените, но не ја спроведуваат во пракса.
Дури 69 проценти од вработените тврдат дека нивните компании „зборуваат за грижа“, додека само 11 проценти велат дека „навистина ја чувствуваат во својата секојдневна работа“.
Најчести примери за прекумерно чистење се кампањите за ментално здравје со прекувремена работа, „флексибилност на хартија“ и формални иницијативи за еднаквост без реални промени.
Пазар на трудот помеѓу два света
Авторите заклучуваат дека домашниот пазар на трудот е помеѓу два модела: традиционалниот што ги мери часовите и присуството и новиот што ја цени довербата, флексибилноста и благосостојбата на вработените.
Компаниите што први ќе ја препознаат оваа промена, наведува истражувањето, ќе бидат оние што ќе можат да ги „задржат и инспирираат своите луѓе“ во иднина.
Истражувањето е спроведено од Осигурање, ТИМ Центар, Резилиент и Инфостуд на репрезентативен примерок од 3.111 вработени и 759 лица што донесуваат одлуки.
