Драган Лабовиќ, поранешен кошаркар на српската репрезентација, почина на 39-годишна возраст.
Информацијата ја потврди Кошаркарската федерација на Србија.
Роден е во Прокупље на 20 април 1987 година. Ја започна својата јуниорска кариера во клубот Здравље, пред многу брзо да се пресели во ФМП, каде што играше од 2003 до 2010 година, како еден од најталентираните млади играчи.
После тоа, тој играше за неколку клубови, вклучувајќи ги грчкиот Арис, германските Скајлајнерс и Франкфурт, рускиот Јенисеј, Краснаја Крила и Нижни Новгород, полскиот Козалин, турскиот Алијага, како и за клубови како Ал Ријад, Асесофт Плоешти, Истанбул, Карпош Соколе, Нокиа и други.
Тој одигра една од клучните сезони како позајмен играч на ФМП во Борац, каде што беше под водство на тренерот Милован Степандиќ. Потоа беше прогласен за најкорисен играч во домашната лига.
По враќањето во ФМП, Лабовиќ одигра неколку исклучителни сезони, а во 2007 година го освои Купот „Радивој Кораќ“ со тимот. Во сезоната 2008/09, тој беше најдобар стрелец во Јадранската лига, со просек од 18 поени по натпревар.
Лабовиќ беше член на јуниорските категории на српската репрезентација, а во 2003 година, со репрезентацијата до 16 години, освои златен медал на Европското првенство. Три години подоцна, со селекцијата до 20 години, тој повторно го освои златниот медал на Европското првенство во Измир, а го повтори истиот успех една година подоцна во Горица.
Тој го имаше своето деби за сениорската репрезентација на Србија под водство на Зоран Мока Славниќ, појавувајќи се на Европското првенство во 2007 година во Шпанија, но без позначаен ефект. Пет години подоцна, тој беше на списокот на селекторот Душан Ивковиќ за Европското првенство, но беше отстранет во последен момент.
Во септември 2012 година, Лабовиќ испрати писмо до медиумите во кое го обвини тренерот Ивковиќ дека е под влијание на менаџерската агенција, сметајќи дека затоа е отсутен од конечниот список на националниот тим.
Последниот пат пред камерите, Лабовиќ беше гостин во подкастот „Џао Мајл“, каде што зборуваше за својата кошаркарска кариера, но и за многу детали од неговиот приватен живот, вклучувајќи го стресот што го придружуваше неговото патување, како и неговите искуства со лекувањето во психијатриска установа.
