Психолог открива знаци на занемарување во детството кои се појавуваат во зрелоста

Lorita
By Lorita
4 Min Read
Disclosure: This website may contain affiliate links, which means I may earn a commission if you click on the link and make a purchase. I only recommend products or services that I personally use and believe will add value to my readers. Your support is appreciated!
- Advertisement -
Ad image

Дали некогаш сте се чувствувале емоционално вкочането, како да не можете јасно да идентификувате што чувствувате? Можеби сте се чувствувале исклучени од другите, дури и во друштво на блиски луѓе, или ви било тешко да реагирате кога некој пријател споделил нешто важно. Ваквите тешкотии не се знак на лична слабост, туку често произлегуваат од емоционално занемарување во детството, ситуација во која родителите ги игнорираат или минимизираат емоционалните потреби на детето, пишува Psychology Today.

„Ова рано искуство може да го наруши развојот на клучните вештини за емоционална интелигенција, како што се самосвест, регулирање на емоциите, емпатија и социјални вештини“, вели психологот Џонис Веб, објавено од index.hr.

Психологот идентификувал седум знаци кои укажуваат дека емоционалното занемарување во детството можеби ја ослабнало вашата емоционална интелигенција, а вие ги чувствувате последиците како возрасен.

Имате тешкотии со именувањето на вашите емоции
Препознавањето и именувањето на чувствата е основа на емоционалната интелигенција. Ако вашите родители не ги ценеле вашите емоции, веројатно ќе реагирате пред да разберете зошто. Честопати може да се прашате: „Зошто сум воопшто вознемирен?“ бидејќи изразувањето на вашите чувства во вашето семејство никогаш не било претставено како безбедно или важно.

Борба со емоционална регулација
Без самосвест, управувањето со вашите емоции станува исклучително тешко. Може да доживеете ненадејни промени во расположението, да се чувствувате преоптоварено или целосно да се повлечете. Емоционалното занемарување не остава простор за учење како да ја смирите сопствената непријатност, што ве тера лесно да осцилирате помеѓу крајности.

Емпатијата не ви доаѓа природно
Емпатијата започнува со свест за вашите сопствени емоции. Ако вашето внатрешно искуство било игнорирано како дете, поврзувањето со чувствата на другите може да ви се чини чудно и туѓо. Можеби ќе ви биде тешко да разберете како се чувствуваат луѓето околу вас или како да одговорите на поддржувачки начин.

Барајте одобрение од другите
Здравата мотивација доаѓа од внатрешни вредности, а не од надворешни пофалби. Ако вашите емоционални потреби не биле задоволени како дете, може премногу да се потпирате на потврда од другите. Прашањето „Дали направив доволно?“ може да ги води вашите одлуки повеќе од вашите вистински потреби.

Длабоките врски ве прават да се чувствувате непријатно
Емоционалната интелигенција е неопходна за значајни социјални односи. Можеби ви е удобно со површни разговори, но ги гледате подлабоките емоционални теми како ризик. Ова може да ве натера да се повлечете или да се чувствувате непријатно токму во моментите кога ранливоста е најпотребна.

Често се чувствувате емоционално вцепенети
Чувствата на празнина или одвоеност често се одбранбен механизам што се јавува кога емоционалните потреби не се задоволени. Можеби ви изгледало побезбедно да се повлечете отколку да ризикувате да бидете повредени. Но, со текот на времето, оваа одвоеност ве спречува да ја доживеете радоста, поврзаноста и емоционалното богатство на животот.

- Advertisement -
Ad image

Доживувате ненадејни емоционални испади
Потиснувањето на емоциите може да доведе до неочекувани ерупции. Кога вештините за регулирање не се развиени, дури и најмалиот поттик може да предизвика насилна реакција. Ваквите испади често оставаат чувство на срам и збунетост бидејќи изгледаат непропорционални на ситуацијата.

Share This Article