Сите потези укажуваат дека Вучиќ и СНС се во предизборна кампања, но изборите не се распишуваат, бидејќи нема гаранции дека ќе победат. Се чини дека претседателот не им верува на официјално објавените анкети на јавното мислење, веруваат соговорниците на порталот Н1.
Зголемување на платите за наставниците и здравствените работници, кредити за станови за млади, зголемување на пензиите, минимална плата – двапати, легализација на сè „во трепкање со око“ и за мали пари, намалување на маржите за трговците, воена парада, изградба и објавување на рокови за завршување на автопатот Белград – Зрењанин – Нови Сад и детската болница Тиршова 2, која доцни со години, па дури и уште една најава за изградба на канализациски систем во Борча… Сето ова се типични потези на Српската напредна партија во предизборната кампања.
Ова е поткрепено со неодамнешната изјава на Вучиќ дека едвај чека да го објави студентскиот список и дека „опозицијата ќе претрпи потежок пораз на изборите од минатиот пат“.
Иако „секогаш подготвени за избори“ во изминатите 13 години, прогресивците со месеци избегнуваат да ја тестираат волјата на своите браќа. Темата речиси и да не постои, иако една од ретките анкети на јавното мислење ѝ даде на СНС 48 проценти од гласовите, што би гарантирало удобна победа и надпросечно мнозинство места во Парламентот.
Политичкиот аналитичар Ѓорѓе Вукадиновиќ не се сомнева дека сите потези споменати во последните неколку месеци, а особено оваа недела, се типични и составен дел од изборната кампања на режим како што е СНС.
Иако верува дека главната цел на прогресивците е да одржат избори следната година, тој не ја исклучува можноста за некои релативно брзи – блицкриг – избори.
Временски и транспарентни мерки
За да се одлучи за таков потег, Вукадиновиќ смета дека Вучиќ треба да добие јасни податоци и резултати од истражувања што би го охрабриле да направи нешто такво.
„Без оглед на фактот дека вакви резултати веќе постојат, не сум сигурен дека Вучиќ е уверен во резултатите од истражувањата што ги доби. Исто така, не треба да се има никакви илузии дека е завршено и дека Вучиќ нема шанси. Далеку е од тоа. Покрај тоа, потребна е некаква гаранција, надворешна или внатрешна, дека нема да има немири, неконтролирано насилство, дека нема да има сила за посериозни протести… Во овој момент, нема ниту едното ниту другото“, оценува Вукадиновиќ за порталот N1.
Тој вели дека овие мерки, без разлика колку се транспарентни и очигледно политички и маркетиншки темпирани, имаат одреден ефект врз дел од гласачкото тело, но сè уште не е познато колку. Затоа, Вучиќ не може да биде сигурен дали може да се впушти во авантурата наречена „блицкриг“.
„Најубавото на пуст остров“
Игор Авжнер, експерт за кампањи, вели дека Вучиќ 90 проценти од своите одлуки ги носи врз основа на истражување на јавното мислење. Тој нè потсетува дека тие претходно беа веднаш објавени јавно. Покрај тоа, постои и другата страна на кампањата во која Вучиќ постојано се обидува да покаже како „другата страна е немоќна, како никој нема да гласа за нив. Создавање дефетизам од другата страна“, вели Авжнер.
Тој оценува дека, во последно време, неговото однесување укажува на личност која жестоко се плаши од парламентарните избори.
„Јас, но веројатно и повеќето луѓе во Србија, не можеме да го замислиме Вучиќ во позиција каква што беше претседателот Борис Тадиќ за време на владата на Коштуница. Имаме фарса на Собрание и Влада каде што седат група ирелевантни и некомпетентни ликови. Вучиќ се однесува во стилот – јас ќе бидам најзгодниот маж на пуст остров, каде што се сите жени“, вели Авжнер на шега.
Тој потсетува дека СНС влезе во изборната кампања од првата секунда кога беше формирана и дека не е прекината повеќе од една деценија. Разликата, како што наведува, беше во формите и интензитетот.
„Многумина го толкуваат она што се случува сега како само најава за кампања… Мислам дека првиот чекор е да се смири штетата што Александар Вучиќ лично ја доживеа во последната година“, изјави Авжнер за порталот Н1.
„Симпатизерите на СНС се како доставувачи на храна – доаѓаат само кога ќе им платите“
Како што вели тој, собирањето луѓе што шетаат низ Србија е за да се подигне мотивацијата на сопствениот електорат, кој станува сè помал и потенок.
„Некогаш силните поддржувачи на СНС, кои беа подготвени на сè, очекувајќи светла иднина за себе, сега се свесни дека нема толку светла иднина. Сè се сведува на – платете ми. Како доставувачите, тие доаѓаат еднаш кога ќе им се плати, а кој ќе дојде следниот пат е непознато“, оценува Авжнер.
Прогресивно ветување за лудата радост: Каде се музеите, операта, театарските сцени. Нè чека темпирана бомба, можеме да го чуеме како отчукува“
Како грешка, тој истакнува дека користи модели што веќе се користени, кои „не му функционирале во последната година“, почнувајќи со поволни кредити за станови.
„Сè што прави Вучиќ е обид да купи со пари, а тој ни го краде времето. Секој од нас во животот може да заработи и троши пари, а имаме само толку време колку што ни е предодредено. Можеме само да го трошиме. Луѓето сфатија дека поминувањето време со Вучиќ стана сосема непотребно. Тој досега изеде многу години“, вели Авжнер.
Нè потсетува дека сите дејствија што ги спроведува се спроведуваат со наши пари од буџетот. Ова, како што проценува, ќе предизвика економска верижна реакција во блиска иднина.
„Нè чека темпирана бомба, а отчукувањето веќе започна. Колку верижни реакции ќе има, ќе одреди само следната влада, која ќе наследи многу лоша економска состојба. Додека сите ние пумпаме овие 11 месеци, тој гледа како да пумпа што е можно повеќе пари во своите џебови и во џебовите на разни пријатели тајкуни, кумови и слични“, заклучува Авжнер.
