Ирина Билоцерковец изгубила едно око и морала да се подложи на реконструктивна операција откако го преживеала бруталниот напад на Русија врз Киев.
Оттогаш таа станала симбол на украинскиот пркос, појавувајќи се на насловната страница на списанието Playboy во земјата носејќи превез врз окото и метално бикини.
Ирина продолжува да биде модел – но сега или носи очила за сонце, превез или косата ѝ го покрива левото око.
Лекарите биле убедени дека ќе умре, но таа ја преживеала 10-часовната операција за отстранување на парчиња куршуми од нејзиниот череп.
Таа дури и се збогувала од своите деца додека ја прифаќала својата судбина – но чудесно се извлекла.
Околу две години по инвазијата на Путин, на 24 февруари 2022 година, таа останува во градот под опсада, во Киев.
Во интервјуто таа го нарекува Путин „убиец“ кој води „ладнокрвна“ војна против нејзината татковина.
Во разговор за The Sun, таа вели: „Сега има војна. Деца, жени и стари луѓе умираат. Лидерите на другите земји се ракуваат со Путин, заборавајќи дека ова е убиец кој води ладнокрвна војна осум години. Тој ги премина сите прифатливи граници.
Будејќи се од сирени и експлозии, Ирина болно признала дека и нејзината решителност почнува да се намалува – и почнува да размислува за бегство од украинската престолнина.
Но, секако, таа сè уште ги носи лузните од нејзиниот последен обид да замине.
Ирина првично се обидела да го напушти својот дом во раните денови од војната, кога руските бомби почнале да паѓаат, а тенковите да се слеваат преку границата. Таа не сфатила во каква опасност се наоѓале додека се обидувала да избега од Киев.
– Не забележав никого претходно – но потоа слушнав истрел од зад мојот автомобил и претпоставив дека е некаде во далечина, се присетила таа.
Додека Ирина сфатила дека нејзиниот автомобил е цел на Русите, било предоцна.
Во дел од секундата, куршум ја погодил во главата.
Куршумите го пробиле задниот и левиот страничен прозорец на возилото, но Ирина успеала да го запре автомобилот додека се справувала со болката – па дури и се „збогувала“ со своите деца пред да ја изгуби свеста.
С е разбудила еден ден подоцна во болнички кревет – заедно со други ранети цивили кои исто така биле затекнати во вкрстен оган.
И првото нешто што сакала да знае било: што се случило со нејзините деца?
Во неверојатна среќа, тим болничари исто така минувал среде борбите и се стрчал да им помогне на Ирина и децата.
Ирина изјавила за The Sun: „Главниот лекар дојде кај мене и ми кажа сè што ми се случило, дека моите деца се живи, дека се добро, дека изгубив едно око, дека имам голема, масивна повреда на главата, дека дел од моето лице е уништен“.
Децата биле „чудесно неповредени“ бидејќи делови од куршуми имало насекаде по автомобилот.
Ја однеле Ирина во блиската јавна болница и се погрижиле децата да бидат однесени кај нивните роднини.
Во следните пет дена, таа била пуштена со силни лекови против болки и била на респиратор додека украинските лекари се плашеле дека нема да се извлече.
Со помош на нејзиното семејство, таа била префрлена во болница во Дизелдорф, Германија, каде што дваесет лекари ја пречекале и се грижеле за Ирина до нејзиното закрепнување.
Во март истата година, мајката на три деца беше подложена на операција која траела десет часа.
– Благодарение на германскиот професор, изгледам како да сум изгубила само едно око. Но, тоа не е само око. Тоа е половина од моето лице. Немо е. Нервите не се разбудија. Не можам да џвакам на левата страна. Невозможно е да се направи тоа, раскажува таа во интервјуто.
Но, операцијата била само половина пат до закрепнување, а мајката била ставена на течна исхрана еден месец.
Таа се сетила на првиот пат кога го отворила своето преживеано око и видела зрак на небото.
– Бев толку среќна за тоа, но не можев да гледам баш добро. Можев да видам некои делови, но сепак беше тешко да се види.
Операцијата ја оставила Ирина со многу лузни; главата ѝ била отечена, а лицето ѝ било непрепознатливо на почетокот.
Но, тоа не ја скршило храбрата украинска мајка.
– Навистина бев среќна што преживеав затоа што им велев „збогум“ на децата. Беше ужасно, но мојата цел беше да се вратам на нозе и да живеам за моите деца.
Поминале седум долги недели пред конечно да се сретне со своите деца.
Момчињата на Ирина престојувале кај нејзината мајка и сестра во градот Трускавец, западно од Украина.
Мајката се потсетила на емотивниот момент кога ги прегрнала своите синови.
– Беше толку трогателен момент, но најтешко ми беше со мојот најмлад син Дориан. Тој едноставно не ме препозна затоа што беше стресно за него и потсвесно почна да ја вика мајка ми „мама“, и многу ја сакаше во тој период, раскажала Ирина.
Малото дете доживеало огромен стрес и траума и првично избегало од мајка си. Тоа за Ирина било шок.
– Плачев. Потоа сè се подобри чекор по чекор, но мајка ми беше со нас од тој момент.
По траумата што ја претрпе пред две години, и со заканите со кои продолжува да се соочува денес, Ирина рече дека сега ѝ снемува сила да продолжи.
Билоцерковец се појавила на насловната страница на „Плејбој“ како дел од изданието „Жените остануваат силни“, кој ја прикажува отпорноста на украинските жени кои биле повредени за време на војната, но не ја изгубиле волјата за живот.
Зборувајќи за своите повреди, таа вели:
– Шевови, лузни, рани насекаде; изгледав како Франкенштајн. Вилицата ми беше скршена, како гранче. Веќе немам убаво лице, но остатокот од моето тело е убав.
Сопругот на Ирина Билоцерковец, е соработник на градоначалникот на Киев, Виталиј Кличко, а на насловната страница на првото издание на „Плејбој“ отпечатено од почетокот на војната во Украина, позира во металик бикини со превез на окото.
