Касиото, познато и како тапиока или јука, е едно од најраспространетите растенија во тропските региони на светот. Потекнува од Јужна Америка, а денес се одгледува низ тропските региони. Најголем производител е Нигерија.
Иако е основна храна за повеќе од 500 милиони луѓе, касавата содржи опасни супстанции. Неговите корени, лисја и кора содржат супстанции што ослободуваат водород цијанид.
Количината на отров зависи од видот – во „слатките“ сорти има околу 20 милиграми цијанид на килограм, додека најгорчливите сорти можат да содржат до 1.000 милиграми, пишува N1 Sarajevo.
Според Светската здравствена организација (СЗО), труењето со касава одзема околу 200 животи секоја година. Иако тој број може да изгледа мал во споредба со стотиците милиони луѓе кои ја јадат редовно, ризикот останува сериозен – особено во кризни ситуации кога безбедната храна е оскудна.
Соодветната подготовка спасува животи
За да биде безбедна за јадење, касавата мора да се подготви на посебен начин. Најчесто се потопува во вода до 24 часа пред консумирање, што значително го намалува нивото на токсични супстанции. Прескокнувањето на овој чекор може да доведе до труење, па дури и до смрт. Долгорочната консумација на неправилно подготвена касава е поврзана и со сериозни здравствени проблеми, како што е атаксија – невролошко нарушување кое влијае на рамнотежата и координацијата.
Трагичен пример е забележан во Венецуела во 2017 година, за време на голема криза со храна, кога очајните граѓани прибегнаа кон горчливи сорти на касава. Регистрирани се неколку смртни случаи поради неправилна подготовка.
Храна и закана во исто време
И покрај ризиците, касавата останува неопходна храна за многу заедници низ тропските предели. Неговата приказна покажува како човештвото научило да ги ублажува природните опасности, дури и кога станува збор за храна што може да биде смртоносна во сурова форма.
Кога е правилно подготвена, касавата е безбедна и хранлива. Сепак, нејзината репутација како „најопасната храна во светот“ останува потсетник за важноста на знаењето што внесуваме во нашите тела. За милиони луѓе, таа е и основна работа за егзистенција – и потенцијална закана, особено во тешки времиња.
