Користењето назални брисеви за да се идентификуваат подтиповите на астма кај децата може да овозможи попрецизно препишување лекови и развој на подобри третмани за посложени дијагностички типови на респираторни состојби, објавија истражувачите во списанието JAMA.
„Астмата е многу променлива болест со различни ендотипови, или механизми на дејство, кои различно реагираат на различни третмани“, рече водачот на студијата д-р. Хуан Селедон од детската болница UPMC во Питсбург.
Потврдата на ендотипот обично бара генетска анализа на примероците од ткивото на белите дробови добиени под општа анестезија. Лекарите често избегнуваат да вршат инвазивни дијагностички процедури кај децата, особено оние со поблаги форми на астма, пренесува Ројтерс.
Во нивната студија, истражувачите спроведоа генетски анализи на клетките на носната слузница добиени од брисеви од 459 пациенти со астма на возраст од шест до 20 години. Повеќето од испитаниците биле од расни и етнички малцински групи каде стапките на тешка астма се над просекот.
Резултатите покажаа дека ендотипот на астма со висок одговор Т2, за кој се сметаше дека е најчест во таа возрасна група, всушност бил поретки од т.н. на ендотипови на астма со низок одговор на Т2.
