Во својата сторија „Темната страна на третманите за убавина“, Центарот за истражувачко новинарство на Босна и Херцеговина (CIN) откри шокантни детали за сомнителни клиники, нерегистрирани производи и неквалификувани луѓе кои изведуваат естетски процедури.
Авторката на сторијата, новинарката Ема Масло, и д-р Алија Агинчиќ, специјалист за реконструктивна пластична и естетска хирургија, ја дискутираа темата во утринската програма.
„Моето лице беше деформирано“
Азра, жената чија приказна е дел од сторијата на CIN, отворено сподели низ што поминала:
„По последниот третман, моето лице буквално почна да се деформира. Отидов да ги посетам роднините во странство и по седум или осум дена се појавија првите сериозни проблеми. Една година подоцна, сè уште сум на третман.“
Таа тврди дека не знаела што ѝ било инјектирано:
„Докторот не ми даде никаква сметка, никаков документ. Само рече дека ќе ми го „освежи лицето“. Не потпишав ништо, не знаев какви препарати се користат. Денес ја плаќам цената за мојот недостаток на информации.“
Нерегистрирани препарати и црниот пазар
Новинарката Ема Масло истакна дека за време на истражувањето наишле на алармантни податоци:
„Откривме црн пазар за препарати што се добиваат нелегално. Луѓе кои никогаш немале никаква врска со медицината одржуваат обуки за примена на ботокс и филери – често во станови, гаражи или салони за убавина. Сето ова поминува бидејќи инспекциите бавно реагираат, а профитот е огромен.“
Масло додаде дека многу жртви останале без зборови:
„Азра покажа храброст. Други ни кажаа дека имале слични последици, но не нашле сила јавно да зборуваат. Страв, срам или губење на довербата во институциите – сето ова ги спречува.“
Професионални предупредувања од лекарите
Докторот Алија Агинчиќ потврди дека последиците можат да бидат сериозни дури и кога постапката ја извршува лекар стручен, но клучната разлика е во документацијата и контролата:
„Секој пациент мора да добие писмена трага – серискиот број на препаратот, потписот на лекарот и фактурата. Доколку се појави компликација, лекар стручен знае како да реагира. Кога такво нешто не постои, пациентот практично останува без никаква заштита.“
Тој предупреди дека компликации се јавуваат и кај „редовните“ ординации кои користат нетестирани производи:
„Имавме девојки кои доаѓаа со оток, воспаление, па дури и трајно оштетување на ткивото. Тие не знаат што им е инјектирано, ниту кој им го направил тоа. Тоа е најопасната работа – немате почетна точка за лекување.“
Систем во сенка на профитот
Масло нагласува дека законите во БиХ постојат и јасно пропишуваат кој има право да изведува естетски процедури – специјалисти по пластична и естетска хирургија, дерматолози и друг високо специјализиран персонал. Сепак, практиката е често поинаква:
„Дури и лекарите без соодветна специјализација, како што се уролозите или општите лекари, вршат третмани што не треба. Уште поопасно е што луѓето кои немаат медицинско образование го прават тоа. Инспекциите не успеваат да го контролираат, а пазарот цвета.“
Приказната за Центарот за истражувачко новинарство и признанието на Азра ја разоткриваат темната страна на индустријата за убавина, каде што профитот е поважен од безбедноста на пациентите. Доктор Агинчиќ заклучува:
„Убавината не смее да биде на црниот пазар. Пациентите мора да бараат документи, сметки и сертификати, бидејќи тоа е единствениот начин да се заштитат себеси и своето здравје.“
