Загадувањето на воздухот ја намалува способноста на луѓето да се фокусираат на секојдневните задачи, покажуваат истражувањата.
Загадувањето на воздухот, или поточно, дури и краткотрајното изложување на честички, го намалува селективното внимание и емоционалното препознавање.
Способноста на човекот да се фокусира на секојдневните задачи е под влијание на краткотрајната изложеност на загаден воздух, покажа истражувањето, пишува The Guardian.
Како загадувањето на воздухот влијае на вниманието и емоционалното препознавање
Истражувачите ги анализирале податоците од когнитивните тестови кои 26 учесници ги завршиле пред и откако биле изложени на високи нивоа на честички (PM) користејќи чад од свеќа или чист воздух, еден час.
Студијата, објавена во списанието Nature Communications, покажа дека дури и краткотрајната изложеност на високи концентрации на PM влијае на селективното внимание и препознавањето на емоциите кај учесниците – без разлика дали тие дишат нормално или само преку устата. Ова може да влијае на способноста на поединецот да се концентрира на задачите, да избегнува одвлекување на вниманието и да се однесува општествено прифатливо.
„Учесниците изложени на загаден воздух не покажаа добри резултати кога беше привлечено вниманието“, вели д-р Томас Фахерти од Универзитетот во Бирмингем, еден од авторите на студијата.
Тој додаде дека тоа значи дека можеби ќе бидете расеан во секојдневниот живот. Купувањето во супермаркет е добар пример… тоа може да значи дека ќе бидете повеќе склони кон импулсни купувања додека шетате низ продавницата, бидејќи не можете да се фокусирате на вашите цели.
Студијата, исто така, покажа дека учесниците имале полоши резултати на когнитивните тестови кои го проценуваат препознавањето на емоциите по изложеноста на загадување со PM.
„Тие беа полоши во препознавањето дали лицето е страшно или среќно, а тоа може да има последици за тоа како се однесуваме со другите луѓе“, рече Фаерти.Тој, исто така, рече дека има поврзани студии кои се однесуваат на краткорочното загадување на воздухот и инциденти, како што е насилниот криминал, особено во американските градови.
Студијата покажа дека работната меморија на учесниците не била засегната, што сугерира дека некои функции на мозокот се поотпорни на краткорочна изложеност на загадување од другите.
Загадувањето на воздухот е еден од најголемите фактори на ризик за јавното здравје во светот. Светската здравствена организација проценува дека загадувањето на воздухот на отворено предизвикува околу 4,2 милиони предвремени смртни случаи во светот годишно.
Истражувачите велат дека наодите од студијата би можеле да имаат значителни социјални и економски последици, вклучително и ефекти врз образованието и продуктивноста на работа.
„Студијата беше спроведена кај клинички здрава возрасна популација, што значи дека учесниците беа во добра здравствена состојба и немаа клинички респираторни или невролошки проблеми… одредени други групи може да бидат поподложни на ефектите“, рече Фаерти.
Како што додаде, „сите стануваме попаметни како што одминува времето, бидејќи ги елиминиравме работите што не убиваат, а исто така имаме многу подобра исхрана отколку пред 20 години“.
„Сега мислите дека работите како загадувањето на воздухот сега се поважен фактор што влијае на когнитивната благосостојба или коефициентот на интелигенција… бидејќи сите други фактори се веќе елиминирани“, рече тој.
Студијата е дел од поголем проект кој ќе го тестира влијанието на различни извори на загадување, а истражувачите се надеваат дека ќе помогне во обликувањето на идните политики и мерки за јавно здравје.
„Поголемиот проект ги проучува различните извори на загадување кои се почести. „Како што се емисиите од апаратите за готвење, согорувањето на дрва, издувните гасови од автомобилите и производите за чистење, за да видиме дали можеме да ја насочиме политиката во одредена насока“, рече Фаерти.
Тој, исто така, рече „ако знаеме дека производите за чистење ги предизвикуваат повеќето од проблемите што ги опишувам, тогаш можеме да влијаеме на политиката да ги поправи работите што се погрешни врз основа на изворот, наместо само да мериме што има во воздухот откако ќе се случи“.
