Српскиот претседател Александар Вучиќ со месеци се обидува да одржи митинг во Нови Сад, претежно безуспешно. Иако неодамна повторно најави голем митинг, прашањето е дали тоа всушност ќе се случи. Градот, кој минатата година беше потресен од трагедија во која загинаа 16 лица, неуморно се бори за правда девет месеци, а жителите на Нови Сад постојано повторуваат дека претседателот не е добредојден во нивниот град.
Како што објавува nova.rs, Нови Сад со месеци дава најсилен отпор за да спречи митинг на Српската напредна партија. Градот, кој минатата година беше потресен од трагедија во која загинаа 16 животи, неуморно се бори за правда девет месеци, а жителите на Нови Сад постојано повторуваат дека претседателот не е добредојден во нивниот град. Иако Вучиќ, по којзнае кој пат, се обидува да одржи собири за да ја добие поддршката од граѓаните, неуспешните обиди укажуваат дека Нови Сад е сè уште негов „кошмар“.
Српскиот претседател Александар Вучиќ неодамна најави голем митинг на поддржувачите на владата во Нови Сад за септември, за кој тврди дека ќе биде поголем од оној во Белград на 12 април. Тој за телевизијата Пинк изјави дека „жителите на Нови Сад заслужуваат таков митинг поради сè што претрпеа од блокадите во последните месеци“.
Тој рече дека поради неговите меѓународни и домашни обврски и воената парада, најавена за 20 септември во Белград, не може да каже кога ќе се одржи собирот во Нови Сад.
Како жителите на Нови Сад го пречекаа Вучиќ во јули
Ова не е прв пат Вучиќ да се појави во Нови Сад. На 12 јули тој ги посети градежните работи на мостот преку Дунав во овој град, а тоа беше неговата прва официјална посета од 5 ноември минатата година, кога беа оштетени канцелариите на Српската напредна партија.
„Ќе се собереме за да му пружиме топло добредојде на претседателот Вучиќ во Нови Сад и да му покажеме дека никој не е уморен“, рече тогаш претставник на собранието на граѓаните на Нови Сад.
Се чини дека граѓаните не беа воодушевени од неговото доаѓање. „Топлиот пречек“ беше обележан со силен отпор – транспарент на кој пишуваше „Злосторникот секогаш се враќа на местото на злосторството“, кој беше поставен пред полицискиот кордон што ги спречуваше граѓаните да го пречекаат српскиот претседател.
На Видовден, кога се одржа голем протест во Белград, Вучиќ се обиде да одржи митинг „Движење за народот и државата“ во Нови Сад. Иако првично сакаше Белград да биде место за митингот тој ден, се предомисли и го спомена главниот град на Војводина како можна опција за одржување на митингот.
„Размислуваме за Нови Сад, без разлика дали за 28 јуни или за 5 јули. Дефинитивно сакаме да избегнеме конфликт бидејќи сме одговорни луѓе“, рече Вучиќ.
Сепак, иако спомена два датума кога ќе дојде во Нови Сад, Вучиќ не се осмели да се шета низ градот дури ни тогаш.
По уривањето на настрешницата на Железничката станица, во кое загинаа 16 лица, Нови Сад стана симбол на отпор во кој граѓаните континуирано протестираат девет месеци.
Колку и да се труди српскиот претседател да ја добие довербата на граѓаните, се чини дека Нови Сад сè уште останува тврдина што не успеа да ја освои. Ова се покажа и на Сретење, кога наместо планираниот Нови Сад, Вучиќ одржа митинг во Сремска Митровица, избегнувајќи го градот во кој никогаш не бил пречекан како што сакал.
Вучиќ кружи околу Нови Сад како дожд околу Крагуевац
Данијела Грујиќ, професорка во гимназијата Јовина во Нови Сад и членка на претседателството на Партијата за слобода и правда, за „Нова“ вели дека прогресивците се подготвени со сите средства да ја избегнат одговорноста за она што доведе до уривањето на настрешницата.
„Во своите насилни обиди да одржи партиски митинг за да го ограничи отпорот на жителите на Нови Сад по уривањето на крошната и смртта на шеснаесет невини граѓани, Вучиќ не успева да сфати дека моделот на митингот на СНС со уценети и поткупени граѓани натрупани во автобуси одамна е застарен. Сцените од минатите настани во Белград и Ниш, со метални огради што ги попречуваат излезите од митингот, изгледаа трагикомично. Целата беда и лажност на овој режим е присутна во нив до карикатурално ниво. И мислам дека прогресивците се подготвени да одат дури и подалеку од тоа, само за да избегнат – ако воопшто можат – одговорност за она што доведе до уривањето на крошната“, вели Грујиќ и додава:
„Нови Сад е првиот град, дозволете ми да ве потсетам, кој по големата трагедија во нашиот град, го истакна човечкото достоинство како највисока вредност. Оттаму произлегоа барањата да се задоволат правдата, да се почитуваат чувствата и правото на тагување, да се шири гласот на борбата за слобода низ целата земја – дека сакаме и треба да живееме поинаку во нашата земја. Нема играње со тоа, никакви инстант митинзи не помагаат, без разлика дали има…“ се какви било или не, мерки за смирување и други режимски трикови. Не е важно. Нови Сад сè уште чека правда и слобода во Србија и чека долго време. Тоа е единственото нешто што може да успее тука“.
Бурсаќ: СНС размислува за распишување избори
Вишиот истражувачки соработник во Институтот за филозофија и социјална теорија, Дејан Бурсаќ, исто така разговараше со „Нова“ за можното распишување избори на крајот од годината, бидејќи како што вели, СНС сфати дека кризата во општеството нема сама да се реши.
„По петти пат, претседателот шета низ Нови Сад како дожд низ Крагуевац. Можеби таа изрека ќе се промени и луѓето ќе велат дека тој шета низ Нови Сад како Вучиќ. Јасно е дека не му е многу удобно да дојде во Нови Сад, поради сè што се случи овде и поради тлеењето на незадоволството на граѓаните, но и постојаните протестни настани, кои се одржуваат дури и во текот на летните месеци. Тие ќе го претстават ова како нивна голема победа, фактот што успеале да влезат и да организираат настани во вториот по големина град во Србија. Мислам дека тие имаат за цел овој настан да се одржи на есен, што е донекаде во согласност со најавите што ги гледаме, кои можеме да ги прочитаме од однесувањето на Вучиќ – а тоа е дека изборите може да бидат поблиску, можеби дури и на крајот од годината. Верувам дека СНС размислува да распише избори затоа што сфатиле дека оваа криза во општеството нема сама да се реши. Ова протестно движење нема да се изгасне дури ни со репресија“, заклучува Бурсаќ.
