Се проценува дека повеќе од 60 милиони луѓе живеат со деменција, што резултира со над 1,5 милиони смртни случаи годишно и годишен трошок за глобалната здравствена економија од околу 1,3 трилиони американски долари.
И покрај децениите научни истражувања и милијардите фунти инвестиции, деменцијата сè уште нема лек. Но, што е со старата изрека дека превенцијата е подобра од лекувањето? Дали е можно спречување на деменција? И ако е така, на која возраст треба да преземеме чекори за да го сториме тоа?
И покрај тоа што многумина веруваат, деменцијата не е едноставно неизбежна последица од стареењето или генетиката. Се проценува дека до 45% од случаите на деменција потенцијално би можеле да се спречат со намалување на изложеноста на 14 модифицирачки фактори на ризик вообичаени низ целиот свет.
Многу од овие фактори на ризик – кои вклучуваат работи како дебелина, недостаток на вежбање и пушење – традиционално се проучуваат од средната возраст (околу 40 до 60 години) па натаму. Како резултат на тоа, неколку од водечките светски здравствени тела и добротворни организации за деменција сега препорачуваат стратегиите насочени кон намалување на ризикот од деменција идеално да се усмерат кон оваа возраст за да се добијат најголемите придобивки.
Целиот текст прочитајте го ТУКА.
