Русија планира да постави нуклеарна централа на Месечината во следната деценија за да ја напојува својата лунарна вселенска програма и заедничка руско-кинеска истражувачка станица, додека големите сили брзаат да го истражат единствениот природен сателит на Земјата

Русија планира да постави нуклеарна централа на Месечината во следната деценија за да ја напојува својата лунарна вселенска програма и заедничка руско-кинеска истражувачка станица, додека големите сили брзаат да го истражат единствениот природен сателит на Земјата.

Откако советскиот космонаут Јуриј Гагарин стана првиот човек во вселената во 1961 година, Русија се гордее како водечка сила во истражувањето на вселената, но во последните децении заостанува зад САД и сè повеќе зад Кина.

Амбициите на Русија претрпеа голем удар во август 2023 година кога нејзината беспилотна мисија Луна-25 се урна во површината на Месечината додека се обидуваше да слета, а Елон Маск го револуционизираше лансирањето во вселената – некогаш руска специјалност.

- Advertisement -

Руската државна вселенска корпорација Роскосмос објави планови за изградба на лунарна електрана до 2036 година, потпишувајќи договор со воздухопловната компанија Лавочкин Асошиејшн за таа цел.

Роскосмос соопшти дека целта на централата е да ја напојува руската лунарна програма, вклучувајќи ровери, опсерваторија и инфраструктура за заедничката руско-кинеска Меѓународна лунарна истражувачка станица.

„Проектот е важен чекор кон создавање трајно функционална научна лунарна станица и премин од еднократни мисии кон долгорочна програма за истражување на Месечината“, соопшти Роскосмос.

Роскосмос не кажа конкретно дека централата ќе биде нуклеарна, но рече дека меѓу учесниците се руската државна нуклеарна корпорација Росатом и Институтот Курчатов, водечкиот руски институт за нуклеарни истражувања.

Шефот на Роскосмос, Дмитриј Баканов, во јуни изјави дека една од целите на корпорацијата е да инсталира нуклеарна централа на Месечината и да ја истражи Венера, позната како „сестринска“ планета на Земјата.

Месечината, која е оддалечена 384.400 км од нашата планета, го ублажува нишањето на Земјата околу нејзината оска, што обезбедува постабилна клима. Исто така, предизвикува плима и осека во светските океани.