Американски Си-Ен-Ен ја опишува Македонија како нова топ туристичка дестинација на Балканот, земја која има вкусна храна и одлично вино и е „недоволно истражен џеб на Балканот, со слоевита историја и планински пејзажи што го менуваат лицето со годишните времиња“.
– Кога ќе влезам во автомобил, каде и да тргнам, пред мене има планина и зад мене има планина – изјавила Фросина Пандурска-Драмикјанин за Си-Ен-Ен.
Медиумот објаснува дека токму планините се дел од туристичкиот печат на оваа земја, една од најпланинските во светот.
„Државата со два милиона жители, малку поголема од американскиот Вермонт, сè уште не ја доживеала навалата на туристи што го гуши југот на Европа секое лето“.
Медиумот го опишува Охрид како „град со сјајни води и бисери во старите улици,“ каде што посетителите можат „да пијат коктели покрај брегот и да ги слушаат црковните ѕвона во зајдисонце.“
„Манастирот Свети Наум стои на брегот на Охридското Езеро од 905 година,“ наведува Си-Ен-Ен, нарекувајќи го езерото „круна на земјата, опкружено со планини и исполнето со живот.“
Понатаму, се вели дека „на Шар Планина, љубителите на природа наоѓаат патеки за пешачење и села каде што овчарите и понатаму ја практикуваат старинската преселба со стадата“.
Во текстот се истакнува и агротуризмот. „Малите семејни фарми се правило, не исклучок,“ напиша Си-Ен-Ен, цитирајќи ја Ана Лабор од Преспа:
– Сакам групи мали колку моите јаболкници – за секој да му обрнам внимание.
За храната, медиумот вели:
„Македонската трпеза е без тешки зачини, а состојките се свежи како штотуку откопани.“
Ајварот, според написот, е „света работа,“ а ракијата „се служи чиста, покрај месо и леб што уште мириса на рерна.“
Си-Ен-Ен не заборава да го спомне и главниот град „подигнат од урнатини, каде османлиските сводови се мешаат со модерни фасади и брутализам“,споменувајќи ги фестивалите, кањонот Матка и погледот од Водно.
„Кафаните во Скопје се места каде музичарите од маса до маса пеат по желба на гостите,“ пишува Си-Ен-Ен, наведувајќи ја изјавата на режисерот Митко Панов: „Многу земји ја изгубија народната музика. Кај нас, таа сè уште живее во секоја кафеана.“
