Затворањето на Казино „Фламенго” во Охрид, само осум месеци по отворањето, не е обична бизнис приказна за неуспешно претприемништво. Тоа е студија на случај за тоа како игнорирањето на законот, јавноста и новинарската професија неизбежно води кон слом – бизнис и репутациски колапс.
Анатомија на едно најавено пропаѓање
Редакцијата на ohridsky.com водеше систематска кампања на разоткривање на неправилностите во работењето на Макотен ДООЕЛ Гeвгелиј подружница Казино „Фламинго” Охрид. Низата на прекршоци што беа документирани не се ситници – тие се фронтални удари врз основните законски норми:
Пушењето во затворени простории спротивно на Законот за заштита од изложеност на тутунов чад. Собирањето отпечатоци од прсти и лични податоци на посетителите во директна спротивност со Законот за заштита на личните податоци. Индициите за манипулирани лотарии што ја поткопуваат довербата во честа игра. Сето ова не се обвинувања во воздух – тие се конкретни, документирани и јавно објавени неправилности.
Демант што ништо не демантира
Одговорот на менаџментот на казиното беше парадоксален: демант кој всушност ништо не демантираше. Уште полош, наместо со факти да се соочат со обвинувањата, од „Фламенго” одлучија да одговорат со закани за тужба за клевета и навреда. Оваа реакција е класичен симптом на дефанзивна корпоративна култура што не може или не сака да се соочи со својата одговорност.
Зошто не одговорија на конкретните прашања на охридскај? Зошто не презентираа документи кои би ги демантирале обвинувањата? Молчењето, како што народот вели, е златен одговор – но во овој случај, тоа молчење беше признание.
Панична реорганизација и менаџерски колапс
Следната фаза во оваа саге е уште подобра индикација за внатрешна криза. По објавите на охридскај следуваше бруталната чистка во менаџерскиот тим:
Прво отиде главниот менаџер за електронските апарати. Потоа двајца “биг боса” од секторот за жива игра. Донесен е менаџер од Турција, веројатно со надеж дека свежа крв ќе го спаси тонечкиот брод. Но чистката не застана – продолжија отказите низ целиот менаџерски тим.
Ваквата ротација на кадар не е знак на здрава реорганизација. Тоа е хаотична реакција на компанија во слободен пад, која очајнички се обидува да најде виновници за сопствените системски грешки.
Осум месеци – од отворање до затворање
Краток бил векот на „Фламенго” во Охрид. Само осум месеци. За споредба, дури и најслабите бизниси обично издржуваат подолго пред да признаат пораз. Што се случи?
Одговорот не е мистерија: кога бизнисот се гради на нелегални или сомнителни практики, кога се игнорира јавноста и новинарската критика, кога наместо транспарентност се нуди закана – неуспехот е предвидлив.
Охриѓаните не се наивни. Туристите не се слепи. Локациите може да се атрактивни (Хотел „Парк”), но репутацијата еднаш загубена тешко се враќа. А кога л редакција месеци наназад ве разоткрива, а вие одговарате само со правни закани – пораката до јавноста е јасна: обвинувањата се точни.
Лекциите што треба да се научат
Оваа приказна оставa неколку клучни лекции:
Новинарската истрајност има последици. Охридскај не попушти под заканите. Продолжија да објавуваат, да истражуваат, да поставуваат непријатни прашања. И имаа право.
Законот не е препорака. Не можеш да градиш одржлив бизнис на фундамент од прекршоци. Дури и да профитираш краткорочно, системот на крајот те стига.
Молчењето и заканите не се одбрана. Кога единствениот твој одговор на сериозни обвинувања се правни закани, јавноста разбира: немаш вистински одговор.
Менаџерската панична смена не решава системски проблеми. Не може да го смениш капетанот на „Титаник“ среде потопување и да очекуваш дека бродот ќе плови.
Крај со предвидлив епилог
Затворањето на Казино „Фламенго” не е изненадување. Тоа е логична последица на сè што претходеше. Вработените се информирани дека од 1 декември казиното престанува со работа. Осум месеци работа, колку скандали, толку и откази на менаџери – и на крај, тишина.
Остануваат прашањата: Дали одговорните ќе одговараат за документираните неправилности? Дали надлежните инспекции воопшто ги вршеа своите задачи? Дали ќе има последици за оние кои свесно дозволуваа прекршување на законите?
Но едно е извесно: Кога бизнисот се гради на непочитување на законот и јавноста, неговиот век е краток. И кога новинарство го прави своето – истрајно, документирано, непопустливо – правдата, макар и бавна, доаѓа.
Казино „Фламенго” во Охрид е историја. Лекциите од оваа приказна треба да останат живи.
Сашо Денесовски
