Додека Николоски слави “20% раст”, Охрид е празен, а македонските туристи бегаат во Поградец
ОХРИД – Додека вицепремиерот и министер за транспорт Александар Николоски во емисијата “Јади бурек” се фали со “20% раст на туристи” и тврди дека “Скопје е ставено на светската мапа”, реалноста на терен е сосема спротивна. Охрид, главниот туристички центар на земјата, доживува една од најкатастрофалните сезони во историјата, додека на неколку километри, во албанскиот Поградец, македонските и српските туристи ги полнат хотелите.
Охрид – град на духови наместо туристи
Прошетка низ охридскиот центар во врвот на туристичката сезона открива болна слика. Ресторани со празни тераси, хотели со затворени рецепции, сувенирници без купувачи. Локалните угостители се очајни.
“Имам ресторан на самиот кеј веќе 15 години. Никогаш не сум видел ваква сезона. Денови по ред немаме гости”, вели , сопственик на ресторан во Старата чаршија.
Хотелиерите потврдуваат дека пополнетоста е катастрофално ниска. “Јули и август обично се најпрофитабилни месеци. Оваа година едвај имаме 20% пополнетост”, признава анонимно еден од поголемите хотелиери.
Поградец – нова бум туристичка дестинација
Парадоксално, на албанската страна од Охридското Езеро, ситуацијата е спротивна. Поградец доживува бум на туристи, при што македонските и српските посетители се најбројни.
“80% од нашите гости се Македонци и Срби. Тие велат дека во Охрид се неприфатливо скапо и дека нема услови”, објаснува Артан , сопственик на хотел во Поградец.
Цените во Поградец се значително пониски – оброк во ресторан чини 8-12 евра, наспроти 20-35 евра во Охрид. Хотелските цени се исто така двојно пониски, а услугата често е подобра.
Николоски живее во паралелна реалност
Наспроти овие факти, министерот Николоски продолжува да слави “успеси” кои постојат само во неговата имагинација. Неговото тврдење за “20% раст на туристи” се заснова на манипулирани статистики кои ги вбројуваат и транзитните патници на аеродромот.
“11-те нови авиодестинации што ги воведовме” главно се насочени кон карго сообраќај или сезонски летови со минимален број патници. Поголемиот дел од овие линии работат со огромни субвенции од државата, а некои веќе се укинати поради непрофитабилност.
Стефановски и турските “туристи”
Еден дел од официјалните туристички статистики се заснова на кружните тури што ги организира Филип Стефановски за турски гости. Овие “туристи” доаѓаат со автобуси за 1-2 дена, не користат вонпансионски хотелски услуги, и практично не трошат пари во земјата.
“Тие си донесуваат храна, спијат во автобусот, прават неколку фотографии и заминуваат. За локалната економија тоа не значи ништо”, објаснува водич кој работи со овие групи.
Причините за катастрофата
Пропаста на македонскиот туризам има повеќе причини:
Неконтролирани цени – Ресторатерите и хотелиерите воведоа цени кои не се во сооднос со квалитетот на услугата.
Лош квалитет на услуги – Недостиг на обучен персонал, лоша храна и немарливо однесување кон гостите.
Недостиг на инвестиции – Годините наназад не се вложуваше во подобрување на туристичката инфраструктура.
Корупција и бирократија – Комплицирани процедури за отворање туристички објекти и корумпираност во издавањето дозволи.
Политичка пропаганда наместо реални мерки – Властите се фокусираат на фалсификување статистики наместо на решавање проблеми.
Последиците се катастрофални
Локалната економија во Охрид е на колено. Стотици работници остануваа без работа, мали бизниси се затвораат, а локалното население се иселува. Младите луѓе наоѓаат работа во Поградец, каде што туристичкиот сектор цвета.
Време е за вистина
Додека Николоски продолжува да живее во свет на измислени успеси, македонскиот туризам се урнисува пред очите на сите. Охрид, градот кој требаше да биде круната на македонскиот туризам, станува пример како да се уништи туристички потенцијал со некомпетентност, алчност и лаги.
Времето е за престанување со лажните триумфи и започнување со реални реформи. Во спротивно, во иднина ќе можеме да го посетиме “македонскиот” Охрид само од албанската страна.
Иронијата е совршена: министерот слави раст додека туристите бегаат во соседна земја, а единствените “туристи” се турски групи кои остануваат два часа и ништо не трошат.
С.Денесовски
