Водата била присутна во универзумот 100-200 милиони години по Големата експлозија, милијарди години порано отколку што се мислеше, открија британските научници.
Студијата, објавена во списанието Nature Astronomy, сугерира дека откритието значи дека планетите погодни за живот би можеле да почнат да се формираат милијарди години порано отколку што се мислеше, и пред да се формираат првите галаксии.
Даниел Вејлен, од Институтот за космологија и гравитација на Универзитетот во Портсмут, кој ја водеше студијата, рече дека тоа е првпат водата да биде идентификувана со истражувачки модели во раниот универзум.
Според симулациите користени за студијата, молекулите на водата почнале да се формираат веднаш по првите експлозии на супернова, познати како супернова Поп III.
Тие беа од суштинско значење за создавање на тешки елементи како што е кислородот, кои се потребни за постоење на вода.
Вејлен рече: „Пред да експлодираат првите ѕвезди немаше вода во универзумот бидејќи немаше кислород. Само многу едноставни елементи го преживеаја Биг Бенг – водород, хелиум, литиум и траги од бариум и бор.
„Кислородот, создаден во срцето на овие супернови, се комбинира со водород за да формира вода, отворајќи го патот за создавање на основните елементи потребни за живот.
Вејлен објасни дека тимот, во кој имало научници од Универзитетот на Обединетите Арапски Емирати, испитувал два типа на супернови.
Тоа беа супернови со колапс на јадрото, кои произведуваат скромни количини на тешки елементи, и „поенергичните“ супернови Поп III.
Студијата покажа дека и двата типа на супернови формирале густи купчиња гас богат со вода.
Ваљен рече дека иако количините на произведена вода биле „скромни“, таа била многу концентрирана во облачните јадра – густи региони на гас – за кои се верува дека се родни места на ѕвезди и планети.
Тој додаде: „Клучното откритие е дека исконските супернови создадоа вода во универзумот, пред првите галаксии“. „Значи, водата веќе била клучна состојка во првите галаксии.
„Ова имплицира дека условите неопходни за појава на живот постоеле многу порано отколку што некогаш сме замислувале – тоа е значаен чекор напред во нашето разбирање на раниот универзум“, рече Вејлен.
„Иако вкупните водни маси беа скромни, тие беа високо концентрирани во единствените структури кои можеа да формираат ѕвезди и планети. „И ова сугерира дека планетарни дискови богати со вода би можеле да се формираат во космичката зора, дури и пред првите галаксии.
