Испразнетиот митрополитски трон на Дебарско-кичевската епархија по упокојувањето на митрополитот Тимотеј, повторно стана мета на поедини желби кои се далеку од реалноста. Одредени интернет портали, повеќе време вршат пропагандни дејствија во корист на викарниот епископ Партение, но и тука изнесуваат лаги и невистини, што никако не содејствуваат со верата, зашто верата во Господа не познава лаги.
Охридскај на неколку наврати пишуваше за состојбите во МПЦ-ОА, за и околу изборот на нов митрополит. Но сега сакаме да појасниме некои факти:
Неуспешни обиди за влијание врз Светиот синод
Веднаш по упокојувањето на митрополитот Тимотеј, група приврзаници на Партение – адвокати, угостители и слично – започнаа петиција со собирање на потписи за назначување на Партение за митрополит. Светиот синод не познава и не признава петиции, па така и оваа петиција на приврзаниците на Партение заврши неславно.
Следуваа потоа некакви си маршови, протести и слични групирања на приврзаниците на Партение, и тоа секако заврши како и што започна – неуспешно.
Канонските правила наспроти популистички притисоци
Избирањето на митрополит е исклучиво надлежност на Светиот синод на МПЦ-ОА и се врши согласно канонските правила и црковните закони. Никакви надворешни притисоци, петиции или протести не можат и не смеат да влијаат врз овој свет процес.
Пропагандните кампањи на одредени медиуми, кои се обидуваат да создадат впечаток за масовна поддршка, всушност го нарушуваат достоинството на црковната институција и ја доведуваат во прашање сериозноста на духовното водство.
Потребата од вистина и транспарентност
Верниците заслужуваат вистина, а не манипулации и полувистини. Црковните избори мора да се одвиваат во духот на молитва, размислување и канонска правилност, а не под притисок на организирани кампањи кои се повеќе политички отколку духовни по својот карактер.
Светиот синод ќе донесе одлука во соодветно време, водејќи се од најдобрите интереси на епархијата и нејзините верници, а не од бучните кампањи и организирани притисоци.
Верата бара искреност, а црковното водство – мудрост и канонска правилност, а не популистички притисоци и медиумски манипулации.
Сашо Денесовски
