Едноклеточен организам без мозок или нервен систем може да создаде своевидна меморија и да ја пренесе на идните генерации, покажа новото истражување. Имено, научниците открија дека сеприсутната бактерија ешерихија коли неколку часа „се сеќава“ на минатите искуства и дека ова сеќавање може да се пренесе на идните генерации.
Ова е прво вакво откритие, но треба да се забележи дека таканаречената меморија на бактериите се разликува од свесното човечко сеќавање. Феноменот на меморија кај бактериите всушност опишува како информациите од минатите искуства влијаат на нивното моментално одлучување, пренесува Index.hr.
Железото игра важна улога
„Бактериите немаат мозок, но можат да собираат информации од нивната околина. Ако често се среќаваат со истата средина, тие можат да ги складираат овие информации и да пристапат подоцна кога е потребно“, вели молекуларниот бионаучник Сувик Батакарија од Универзитетот во Тексас. во САД, како што објави Science Alert.
Батакарија и неговите колеги направија повеќе од 10.000 тестови на бактериите за да ги утврдат моделите на однесување. Тие сакаа да видат дали клетките на ешерихија коли ќе се групираат во примерокот во една миграциона маса. Таквото однесување често укажува на тоа дека клетките се здружиле во ефикасна потрага по соодветна средина.
Во првичните експерименти, научниците ги изложија клетките на E. coli на неколку различни фактори на животната средина за да видат кои услови најбрзо ги поттикнуваат да се соберат во подвижна маса. Тимот откри дека интрацелуларните нивоа на железо играат значајна улога во ова.
„Железна“ меморија
Ниското ниво на железо беше поврзано со побрзо и поефикасно формирање на активен бактериски рој, додека повисокото ниво доведе до помирен начин на живот. Меѓу клетките од првата генерација на E. coli, ова изгледаше како интуитивен одговор. Но, по само едно масовно собирање, бактериите со ниска содржина на железо беа уште побрзи и поефикасни во преполнувањето од порано.
Покрај тоа, тие ја пренеле оваа „железна“ меморија на најмалку четири последователни генерации потомци – кои се формираат со поделбата на матичната клетка на две нови клетки. До седмата генерација на нови клетки, оваа меморија природно се губи.
Научниците допрва треба да го откријат молекуларниот механизам зад потенцијалниот мемориски систем и неговото наследство, но се чини дека постои силна врска помеѓу интрацелуларното железо и однесувањето на роеви меѓу генерациите.
„Колку повеќе знаеме за однесувањето на бактериите, толку полесно можеме да се бориме против нив“
Епигенетиката игра улога во пренесувањето на „запаметените“ биолошки поставки преку генерации на E. coli со исклучување или приспособување на одредени гени, но експертите веруваат дека тоа не е примарниот механизам во овој случај, со оглед на краткото времетраење на наследни информации.
Од друга страна, железото е поврзано со реакциите на бактериите на стрес, така што има еволутивна смисла околу него да се формира меѓугенерациски мемориски систем. Систем за меморија базиран на железо може да помогне на E. coli да се прилагоди на лошите услови на животната средина или на антибиотиците.
„Пред да има кислород во атмосферата на Земјата, раниот клеточен живот користел железо за многу клеточни процеси. Тоа е важно не само во формирањето на животот на Земјата, туку и во текот на еволуцијата. Во секој случај, колку повеќе знаеме за однесувањето на бактериите, толку полесно ќе се бориме против нив“, заклучува Батакарија.
Истражувањето е објавено во списанието PNAS.
