Изградбата на „The Glass“ може да го забрза процесот на развој на човечки населби на други планети со генерирање на гравитацијата на Земјата.
Група истражувачи од јапонскиот универзитет во Кјото и компанијата Каџима предложија изградба на огромни ротирачки згради на Месечината и Марс. Нивната ротација би произвела влечење налик на гравитација слично на она на Земјата, спасувајќи ги луѓето од здравствените ризици поврзани со меѓупланетарните патувања и живеењето на планети со различна гравитација. Патувањето до Марс или Месечината звучи исклучително возбудливо – но зрачењето, прашината и изменетата гравитација на овие планети може да имаат значителни негативни ефекти врз човечкото тело.
На пример, кога астронаутите од Аполо 11 (првите луѓе што одеа на Месечината) се вратија на Земјата, доживеаја намалена кардиоваскуларна активност, оштетување на мускулите, болки во грбот и сериозно губење на коскената маса. Ниската гравитација на Месечината ги ослабна астронаутите толку многу што нивните тела не можеа да ја издржат ни сопствената тежина на Земјата. Ако замислиме да бидеме во такви услови на пример неколку години – нашето тело можеби никогаш нема да закрепне. Но, истражувачите бараат решение.
Вештачката гравитација долго време е тема на научната фантастика, но ова е првпат да се третира како реален проект. Според јапонските истражувачи, со изградба на објекти за вештачка гравитација наречени „Стакло“ на Месечината и Марс соодветно, човечките посетители на овие планети би можеле да ја искусат гравитацијата на Земјата. Иако изградбата на совршената верзија на стаклените згради може да потрае многу долго, научниците се надеваат дека ќе воспостават основен модел на објект за вештачка гравитација на Месечината до 2050 година.
Целосно развиеното Lunar Glass ќе биде вртлива цилиндрична структура широка 100 метри и висока 400 метри. Вкупното време на ротација на зградата би било 20 секунди, а за време на секоја ротација би произведувала гравитациска сила еднаква на Земјината гравитација (9,81 m/s2) користејќи го центрифугалниот ефект (надворешната сила произведена од движењето на ротирачкото тело). Во суштина, силата создадена од ова движење би ја заменила гравитацијата. За да се обезбеди животна средина пријателска за луѓето, ротирачката зграда исто така би била опкружена со водни тела и дрвја.
„Замислуваме иднина во која човештвото ќе реализира миграција на Месечината и Марс во втората половина на 21 век. Со престој во оваа установа, луѓето можат без грижа да раѓаат деца и да одржуваат тело кое може да се врати на земјата во секое време“, изјавија истражувачите на официјалната прес-конференција. Влијанието на изменетата гравитација врз човековото здравје е еден од најголемите, но најмалку дискутирани предизвици поврзани со патувањето во вселената. Можеби звучи шокантно, но на астронаутот кој страда од здравствени проблеми како губење на коскената маса после патување во средини со ниска гравитација може да му треба повеќе од една година за целосно да се опорави.
Сепак, објектите за живеење со вештачка гравитација како онаа предложена од јапонските истражувачи не само што можат да играат важна улога во надминувањето на ваквите здравствени ризици, туку и да ни овозможат лесно да воспоставиме човечки колонии на други планети. Технологијата е сè уште далеку, но таа полека станува реалност – како и многу други идеи кои за прв пат беа разгледани во научната фантастика.
