Ник Киргиос никого не остава рамнодушен. Бунтовен и проблематичен, но сепак со кодови кои им недостигаат на многумина. Својата тежина ја донесе сам, за подоцна да ја сподели со другите, отворајќи ново поглавје во неговата хуманост. И победи со црвена капа на главата.
Новак го освои 21. Грен слем, на радост на сите нас. Новите текстови за него, барем во блиска иднина, би ги доживеал како плеоназам, што не значи дека нема да се појават повторно, односно причини за некои нови, што е далеку позначајно.
Овој текст е посветен на Ник Киргиос, феномен, а не (само) тенисер. На маж, затоа што верувам дека ние сме пред се луѓе, што е претходник на секоја професија.
Живееме во време кога секој мора да биде во кутија. Уникатноста, каква и да е, сакале или не, е проблем во денешното општество, кое станува се пороботизирано.
Дали сретнувате политичари кои им се спротивставуваат на нивните лидери, студентите против нивните професори, вработени против нивните претпоставени? Дали луѓето ги напуштаат своите работни места, дали некој неодамна направил нешто од солидарност, излегол од својата комфорна зона поради некоја неправда? Не во смисла на бунт заради бунт и контри, туку во смисла на право на себе, став, од кој доаѓа секоја грамска почит.
Обично тоа право е суптилно задушено со пари, постоење или совршени изговори.
Тенисот не е исклучок. Да се биде непослушен во тенисот чини многу повеќе. Како еден Ник Киргиос се вклопува во сето горенаведено?
Со сета почит кон Новак, не сакам да го гледам Ник преку неговиот однос со него. Ниту кога беше лош (и доста иритирачки), ниту сега кога е добар со него, што го прави огромното мнозинство луѓе. Некој може или не го сака Новак, а тој не е совршен, ниту се согласувам со се што ќе каже, како „небесните луѓе“ од вчера. А тоа што Ник го поддржа кога беше на дното е само мал совет за тоа што следува.
Да се има став и да се соочат со другите, во светот што ми се расплетува пред очи, е нешто што треба да им се допадне на сите.
Канбера и кланот Ву Танг
Тој никогаш не бил претерано заинтересиран за пласманот, а тоа прилично го прави бесмислен, бидејќи имаше подобар скор кај повеќето играчи кои беа подобро рангирани од него. Паднаа Медведев, Зверев, Ѓоковиќ, Надал, Федерер (прв ги победи сите тројца во нивните први мечеви), Рублев, Циципас, Руд.
Иако повеќето мислат дека тој прави нешто насила, секој што го следи долго време знае дека тој игра на ист начин од својата десетгодишна возраст. Дете кое носи маица од кланот Ву Танг на девет години не може да биде сосема обично дете. Не случајно во 2014 година, тој ја обвини музиката на Дрејк, која свиреше преку звучниците, за поразот на Вимблдон. Стара школа.
Тој уште како дете плачеше и драматизираше на теренот, обидувајќи се да изведе некои од неговите трик-снимки. Подеми и падови, живот како тобоган, кој се чини дека е најблискиот епитет што го чувствуваат луѓето околу него, неговото семејство, пријателите, од кои често се оддалечуваше во дефектите. Но, ако некому ти е тешко, тогаш тоа не се луѓето за тебе. Нема убава површина без грозна длабочина.
Како тинејџер ја подели нацијата. Љубов или омраза. Повеќето Австралијци во текот на неговата кариера го избраа второто. Понекогаш е потешко да се обидеш да направиш некого како тебе, отколку да се однесуваш рамнодушно, за да те мрази. За жал, Новак тоа го чувствуваше во текот на неговата кариера.
Ниту Киргиос не подлегна на притисокот и очекувањата. Вообичаено дете од Канбера, од брак меѓу Гркинка и Малајка, кое на 14-годишна возраст случајно морало да патува преку океанот. Кина, Индија, Азија, Европа. Ако не живееш во Австралија, дома си со еден лет од неколку часа, или со два со двојно повеќе време. Ника чекаше 30-часовно патување назад. За некој што сака да види семејство, куче, пријатели, прошетајте на плажата Сиднеј – пекол.
Одеднаш се наоѓате во некој далечен Антверпен и сфаќате дека сте отсутни од дома веќе шест месеци, сами со мислите, бесцелно доведувајќи ја во прашање вашата цел.
А следниот ден ќе излезеш кај Федерер, да речеме, на состанок. Ако се скрши рекет од гнев, целиот свет го следи. И сите се шокирани и вознемирени. Тенисот како сцена од филмот Плажа, каде момче со гангрена по каснување од ајкула е „ставен на сигурно“ од веселите придружници на забава, не сака неправилности и непријатности. Затоа камерите последниве неколку години се оттргнуваат од какви било инциденти, божем за да не се промовираат тие што предизвикуваат проблеми. Убав еуфемизам за она што во суштина го претставува ова – цензура.
„Тенис, пливање, голф. Притисок, камери кои го следат секој ваш потег. Брутално.“ Ник Киргиос
На 18 години, уште во училиште, тој ја дочека победата над Рафаел Надал, целосно неподготвен. Репортери пред домот, очекувања, но и се повеќе негативност од воздржаната австралиска тениска јавност, во која Ник се вклопи како Јелена Карлеуша во Карнеги Хол. Нему му беа дадени големи копачки за да ги наполни некој кој не беше сè и крај на тенисот.
Мораше да помине низ себе бездна. И никој не можеше да му даде совет, особено не од светот на тенисот. Кој би можел? Ретко кој добил повеќе негативни коментари во низата инбокс на сите социјални мрежи од него. Како што мажот кога ќе види убава девојка, автоматски, психички, се поврзува убавото со доброто, така е и перцепцијата на спортистите – сите ве сакаат, ловорики, слава.
Не навистина. Ник Ник не се трудеше премногу да биде различен.
Така, младиот човек на 27 години, по сопствено признание, психички станал како средовечен маж од 60 години. Поточно, тоа веќе се случило три години пред тоа, во 2019 година, иронично, во годината кога имал најмногу резултати (АТП Акапулко и Вашингтон). Победите, како шминката, не секогаш ги кријат сите проблеми, ниту пак насмевките на лицата значат среќа. Па, пола бракови на Инстаграм се како на Видој и Николина, кога се ќе се расплетува, на подот остануваат само правливи парови. Се што сјае не е злато.
Темнина
Следеа инциденти. Објава во која се самоповредува, исфрлен во Рим на мечот со Каспер Руда, откако полуде и фрли стол на теренот, поради одлука на линискиот судија. На Мастерсот во Синсинати истата година, Киргиос беше казнет со 113.000 долари за пет одделни инциденти на неспортско однесување, а АТП спроведе истрага за неговото однесување, што резултираше со суспензија од 16 недели.
Јутјуб е полн со неговите испади, а касата на АТП полна со неговата казна. Некои од неговите вербални изведби, како што е расправијата со невешт лован на Мастерсот во Мајами (видете навивач на Ник Киргиос против Мајами Опен) ќе останат легендарни, како и тенисот и неговата смисла за хумор. Недела вечер брат!
Замислете тенисот му бил досаден и безличен (што има да драматизира и измислува, кога ќе добие огромни пари од тоа, нека ќути и нека игра, би рекле многумина). Се разбира, тие пари повторно, тие се почеток и крај на се. Во денешниот свет доволно е што сте малку поинакви и веќе сте во категоријата луди, чудни, вештачки.
Се плашеше да го сподели со другите мрачното место во кое се наоѓа. Што го направи неколку години подоцна, кога зборуваше за неговата психичка состојба. Тој се допишуваше со своите обожаватели, од кои многумина пронајдоа емпатија, во пресрет на заедничката болка низ која поминуваме сите. Осаменост, депресија, дури и самоубиствени мисли.
