Жените од сите возрасти и помладите мажи со нарушувања на расположението имаат поголема веројатност да развијат одредени хронични болести, покажува новото истражување.
Истражувачите во ретроспективна студија објавена во JAMA Network Open ги анализираа здравствените податоци на 40.360 возрасни од округот Олмстед, Минесота, добиени од базата на податоци на епидемиолошкиот проект Рочестер. Оваа база на податоци собира медицински информации од луѓе во округот.
Истражувачкиот тим ги подели испитаниците во три возрасни групи по пол: 20, 40 и 60 години. Секој учесник беше избран во зависност од тоа дали имал еден од тие родендени помеѓу 2005 и 2014 година. Студијата исто така поминала повторно на 31 декември 2017 година, пишува CNN.
Учесниците беа дополнително поделени во четири групи: оние со анксиозност, оние со депресија, оние со депресија и анксиозност и оние кои не страдаат ниту од депресија ниту од анксиозност.
Жените во сите три возрасни групи и мажите на возраст од дваесет години кои имаат или депресија или анксиозност и депресија имаат поголем ризик да развијат хронични болести во споредба со учесниците кои не страдаат од никакво нарушување на расположението.
Некои од 15-те хронични болести прикажани во студијата вклучуваат хипертензија, астма, хронична опструктивна белодробна болест и повеќето видови на рак.
„Често мислиме дека младите се витални, здрави и во форма. Исто така, често мислиме дека хроничните состојби ги погодуваат само постарите луѓе. За жал, за луѓето кои се борат со ментална болест, реалноста може да изгледа многу поинаку“, вели Јасмин Верц, професор по психологија на Катедрата за филозофија, психологија и јазици на Универзитетот во Единбург. Тој не бил вклучен во студијата.
Од сите жени во студијата, оние на возраст од дваесет години имале најголема веројатност да развијат хронични болести доколку страдаат од анксиозност и депресија: нивниот ризик бил 61 отсто поголем од ризикот за оние кои не страдале ниту од анксиозност ниту од депресија. Жените во шеесеттите имале најмал ризик доколку страдаат само од анксиозност, со зголемување од само 5 отсто во споредба со оние кои не страдале ниту од анксиозност ниту од депресија.
Меѓу мажите во студијата, оние со анксиозност и депресија во своите дваесетти имале најголема веројатност да развијат хронични болести: нивниот ризик бил 72 отсто поголем отколку во контролната група. Мажите со анксиозност во 1960-тите имале најмал ризик, намален за повеќе од 8 проценти.
Можни објаснувања за разликите
Истражувачите не беа во можност да утврдат зошто жените имаат поголема веројатност да ја развијат болеста од мажите, но постојат неколку теории, вели авторот на студијата Др. Вилијам Бобо, професор по психијатрија и директор и консултант на Одделот за психијатрија и психологија во клиниката Мајо во Флорида. „Постојат родови разлики кога ја гледаме фреквенцијата на дијагностицирање на анксиозност и депресија и тоа можеше да одигра улога“, рече тој.
Жените се со поголема веројатност да бидат дијагностицирани со анксиозност, а повеќе од двојно поголема веројатност да бидат дијагностицирани со депресија, покажуваат податоците од клиниката Мајо. Можно е да играат улога и хормонски, биолошки и психолошки фактори, додава Бобо.
Учесниците со анксиозност и депресија, исто така, страдале од неколку хронични болести, а не само една или две, вели Верц.
Можеби биле засегнати уште повеќе луѓе
Студијата не опфати хронични болести кои луѓето веќе ги имале кога ја започнале студијата, туку само ги анализирала податоците собрани на секој клучен чекор, вели Кајл Бураса, партнер во Клиничкиот центар за геријатриско истражување и образование во Северна Каролина. Бураса не бил вклучен во студијата.
Некој од 60-годишната возрасна група можеби имал анксиозност и/или депресија поголемиот дел од својот живот и веќе до таа возраст развил некоја хронична болест поради тоа, објасни тој. „Беше добра одлука да се направат конзервативни проценки во студијата, но исто така може да резултира со потценување на последиците за постарите возрасни лица кои учествуваа“, рече Бураса.
Повеќе од 86 отсто од учесниците биле бели, што е дополнителен ограничувачки фактор, вели Верц.
Постојат големи расни и етнички разлики во менталното и физичкото здравје, бидејќи луѓето кои доаѓаат од овие малцинства често немаат еднаков пристап до квалитетна здравствена заштита, додава тој. Ова значи дека луѓето кои припаѓаат на малцинствата може да имаат поголема поврзаност помеѓу анксиозноста и депресијата, што би можело да значи поголем ризик за развој на хронични болести од објавената, објасни Верц.
Како да се намали ризикот
Постојат бихејвиорални и фармаколошки терапии за анксиозност и депресија за кои е докажано дека го подобруваат здравјето на пациентите, рече Бураса.
Заклучоците од оваа студија сугерираат дека овие терапии би можеле да го подобрат и физичкото здравје, особено кај помладите луѓе, додава тој.
Вклучувањето на соодветна физичка активност, медитација и спиење во вашата дневна рутина, исто така, ја намалува анксиозноста и депресијата, рече Бураса.
Покрај овие активности, избегнувањето цигари и честото консумирање алкохол може да го намали ризикот од развој на хронични болести, вели тој.
