Намалувањето на загадувањето предизвикано од фармацевтскиот и земјоделскиот сектор е клучно во борбата против ширењето на супербактериите кои се отпорни на лекови и би можеле да однесат до 10 милиони човечки животи годишно до 2050 година, предупредуваат Обединетите нации (ОН).
„Сè поочигледно е дека животната средина игра клучна улога во развојот, пренесувањето и ширењето“ на антимикробната резистенција (АМР), соопштија ОН во својот извештај објавен оваа недела.
Оваа отпорност се развива кога микроорганизмите како што се бактериите, вирусите, паразитите или габите стануваат отпорни на антимикробни терапии на кои претходно биле чувствителни.
Светската здравствена организација (СЗО) ја смета отпорноста на антибиотици за закана и стравува дека светот се движи во веќе познатата насока во која секојдневните инфекции повторно ќе почнат да одземаат човечки животи.
ОН проценуваат дека 1,27 милиони смртни случаи во 2019 година биле директно поврзани со инфекции отпорни на лекови. Се очекува дека до 2050 година оваа бројка би можела да порасне до дури 10 милиони нови смртни случаи годишно.
Овој отпор е поттикнат и од прекумерната употреба на антибиотици, но ОН нагласуваат други фактори кои поретко се споменуваат. Така, тој забележува дека издржливоста е „физички поврзана со тројната криза на нашата планета: климатска криза, губење на биодиверзитетот и природните живеалишта, како и загадувањето и отпадот“.
Контаминацијата, особено поврзана со фармацевтската индустрија и земјоделството, всушност им овозможува на антимикробните средства да навлезат во животната средина, пред сè во реките.
„Тоа е сериозен проблем бидејќи реките често се извор на вода за пиење“, вели микробиологот Џонатан Кокс од британскиот универзитет Астон, кој не учествувал во релевантниот извештај на ОН.
Кокс додава дека „веќе можеме да зборуваме за тивка пандемија“.
ОН предлага збир на решенија кои се насочени кон секторите кои го зголемуваат овој проблем.
Пред се, експертите на ОН бараат „фармацевтската индустрија да обезбеди соодветно отстранување на отпадните води“ и во таа смисла неопходно е да се донесат построги прописи.
Болниците треба да инсталираат специфични системи за прочистување на искористената вода и да обезбедат трајно уништување на лековите, посочуваат експертите.
Во земјоделството, се советува „повторно да се проценат границите на антимикробните средства“ и да се „намали отпадот“ со цел да се заштитат реките.
