Русија неодамна го прослави Денот на победата, голем национален празник во чест на советскиот пораз на нацистичка Германија. Говорејќи пред руските војници на формирањето на парадата на Црвениот плоштад, Путин вети дека Русија наскоро повторно ќе победи – овој пат над Украина. Таквиот исход би ја загрозил не само Украина, туку и безбедноста во Европа и пошироко. Затоа што неговите следни освојувања се веќе на повидок.
Кремљ беше искрен во својата желба да го ослабне НАТО, да го скрши единството на Западот и да ги потчини соседите на Русија. За Путин, војната во Украина не е само за таа земја. Тој го гледа актуелниот конфликт како одлучувачки момент во неговата поширока борба против Западот и преобликувањето на светскиот поредок, анализира Страднер во написот објавен од The Telegraph.
Путин рече дека Русија не планира да нападне ниту една земја на НАТО и премногу западни лидери мирно веруваат дека руската војна е строго ограничена на Украина бидејќи членот 5 од НАТО е „непробоен“, пренесува tportal. Но, ако ѝ се дозволи на Москва да преовладува во Украина, другите земји – вклучително и членките на НАТО – ќе бидат изложени на многу поголем ризик. Спротивно на тоа, западната поддршка за Украина му покажува на Путин дека ќе плати „уште повисока“ цена за нападот на НАТО и соодветно се подготвува.
Овој факт не го игнорираат земјите најблиски до Русија. Балтичките земји, пред сè, предупредија дека Русија може „брзо да се сврти“ од Украина и да ја нападне нивната територија. И Молдавија, која се надева дека ќе се ослободи од руското влијание и ќе се приклучи на Запад, стравува дека ќе биде следно доколку Путин излезе како победник во Украина.
Клучно е што Русија не треба да испраќа тенкови и авиони на такви места. Победничката, охрабрена Русија, окупирана од Украина и со резервен капацитет, би можела да се потпре на алатките за хибридна војна, користејќи „мали зелени луѓе“ и на теренот и во информативниот простор за да го убеди Западот дека конфликтот таму е внатрешен и затоа , во случајот со Балтикот, а не член 5.
Така мислеше германскиот министер за одбрана Борис Писториус кога беше предупреден дека Русија може да нападне земја членка на НАТО во рок од „пет до осум години“. Тоа не мора да биде толку очигледно како тенкови кои се тркалаат преку границата на НАТО. Всушност, Русија веќе работи на дестабилизација на Европа.
Русија спроведува засилена кампања на хибридни операции
Во мај, НАТО предупреди дека Русија води „засилена кампања“ на сајбер напади и други „хибридни“ операции против нејзините членки. Британското разузнавање предупреди дека Москва дури планира „физички напади“ на Западот.
Знаеме дека Русија регрутира екстремни десничарски екстремисти за да изврши напади врз поединци, а европските разузнавачки агенции велат дека Москва, сакајќи да не ослабне, организирала насилни саботажи низ Европа и планира повеќе. Русите веќе се обидуваат да се мешаат во изборите за Европскиот парламент овој месец, а изборите во САД во ноември несомнено се исто така на менито на Путин.
Во меѓувреме, Русија ја користи својата машина за хибридно војување за да поттикне хаос во мекото подземје на НАТО: Западен Балкан. Користејќи информативни операции и коруптивно влијание, Москва има за цел да ги разгори етничките тензии меѓу Србија и Косово и во Босна и Херцеговина, пренесува tportal.
Додека Грузија се соочува со масовни протести поради предложениот закон насочен кон граѓанското општество и неговите аспирации да се приклучи на ЕУ, Русија ја пресметува безбедносната помош. Со изборите во Молдавија и гласањето за членство во ЕУ оваа година, Русија веројатно нема да пропушти можност да сее дополнителен раздор во земјата.
Руската победа над Киев, исто така, би имала сериозни импликации во Индо-пацификот и пошироко. Ако Москва успее да го надмине Западот во Украина, Пекинг може да заклучи дека ќе се соочи со мал отпор на кинеската воена агресија против Тајван. Понатаму, Москва има за цел да го зајакне својот воен отпечаток во Африка, на што веќе работи со помош на остатоците од својата платеничка група Вагнер. Во основа, Русија и Кина веруваат дека падот на американската глобална моќ е неопходен и се залагаат за мултиполарен меѓународен систем што не го води Вашингтон.
Западот може да ја добие оваа војна само ако лидерите ја разберат играта на Путин
Откако Путин првпат дојде на власт, тој водеше офанзива чија цел беше стекнување „рефлексна контрола“ на Западот. „Рефлексивна контрола“ е стар советски концепт, туѓ за повеќето западни земји. Ова вклучува мешање во одлучувањето на друга земја додека владата не биде принудена да преземе акција во интерес на Кремљ.
Според руското Министерство за одбрана, руската ратна играта функционира преку „масовна психолошка манипулација на населението со цел дестабилизација на државата и општеството“. Ова го направи Москва со одреден успех во Украина пред револуцијата на Мајдан во 2014 година, кога народот возврати.
Претседателот Зеленски рече дека „можеме и треба да размислуваме само како да победиме“. За жал, ова мислење не го делат многумина на Запад. Останува нејасноста околу тоа што значи победата и што значи ветувањето дека ќе се застане на страна на Украина „колку што е потребно“. Ова е остварување на сонот за Путин што му дава можност да води долготрајна војна.
Едно е сигурно, Западот има моќ да обезбеди пораз на Русија. Збирно, западните земји економски ја џуџет Русија и воено ја надминуваат бројноста. Но, тие треба да го претворат тој потенцијал во реалност.
За ова е потребно трпение и одлучност да се застане со Украина и да и се обезбеди оружје и обука на нејзините сили кои треба да победат на бојното поле. Во спротивно, Украина ќе биде само првото домино што ќе падне.
