Сликата на млад човек кој се гушка со кученце пред судбоносното потонување на американски носач на авиони е само една од многуте фотографии кои ја прикажуваат ужасната реалност на јапонскиот камиказе, пилотите самоубијци чии приказни сега се достапни на јавноста во музеите Каноја и Чиран.
Најмладиот пилот-камикази бил Јасуо Танака со само 16 години. Убиен е на 11 мај 1945 година во бомба „Ока“, практично водена од човек, авион дизајниран исклучиво за напади на камикази.
Еден музејски работник за Си-Ен-Ен изјави дека го немаат последното писмо на тинејџерот, но писмата на другите млади камикази покажуваат младешка храброст и решителност.
Торао Като, 18-годишен втор поручник, напиша: „Драга мајко, те молам да живееш долго и добро. Ќе се обидам да го уништам големиот“.
Најстариот камиказа, 32 години, бил полковникот Јошио Ицу.
Ицуи зад себе остави сопруга и три мали деца, вклучително и новороденче. Книгата на музејот Чиран го вклучува последното писмо на Ицуи до неговиот новороден син, кое е изложено во музејот.
„Обидете се и ве молам, пораснете во одличен човек и син на императорот“, напиша Ицуи.
Според книгата, синот никогаш не го прочитал писмото. Кога сопругата на пилотот дознала за неговата смрт, повеќе не можела да произведува млеко за момчето, кое четири месеци подоцна починало од неухранетост.
„Тие ја прифатија својата должност без двоумење“
Во амфитеатарот на музејот Чиран, приказните како онаа на Ицуи ги насолзуваат очите на речиси сите во публиката од околу 30 луѓе кои слушаат презентација за историјата на камиказата.
Дури и за оние што не зборуваат јапонски, сликите на екранот и емоциите на другите во салата се доволни за солзи.
Во презентацијата се издвојува фотографија на која се гледаат млади пилоти како си играат со кученце. Имале меѓу 17 и 19 години и припаѓале на единица која поминала воздухопловна обука уште пред формирањето на единиците камикази – веројатно немале поим дека еден ден ќе станат камикази.
Меѓутоа, кога ја дознале својата судбина, без двоумење ја прифатиле својата должност, убедени дека вреди да се умре за својата земја и нивните родители.
Младите мажи од фотографијата со кученцето го загубија животот на 27 мај 1945 година.
Најопасните непријатели на американската морнарица
Вкупно 1.036 млади мажи загинале во мисиите на камикази, а според информациите од Министерството за одбрана на САД, околу 40 отсто од 12.000 американски војници кои загинале во битката кај Окинава биле на 26 потонати американски бродови, а 168 оштетени во напади со камикази околу Окинава.
До 1945 година, американските сили беа свесни дека се соочуваат со брутални самоубиствени мисии од Јапонците.
Еден јапонски преживеан од Окинава се сеќава: „Во тоа време, 100 милиони Јапонци беа подготвени да умрат“, додавајќи: „Доктрината за целосна послушност кон царот ја нагласува смртта и го омаловажува животот“.
Гостилница Томија Ин
Пилотите стационирани во базата Чиран често ги поминуваа своите последни ноќи во Томија Ин, каде што сопственикот Томе Торихама ги добиваше некои од последните зборови и пораки што подоцна ќе им ги пренесе на семејствата на пилотите.
Семејството на Тома Торихама сочувало многу писма.
Денеска со ресторанот управува нејзиниот правнук Кента, а тој со задоволство им зборува на посетителите за својата прабаба и камикази.
Бесмисленоста на војната
„Јапонците ги гледаат камиказите како заштитници, додека странците ги гледаат како непријатели“, вели тој.
Сепак, тој додава дека последните писма на камиказата се полни со лекции и ја покажуваат бесмисленоста и трагедијата на војната.
„Кога би можеле сите да учиме од тоа, светот денес би бил помирно место“, заклучува тој.
