Научниците веруваат дека за изградба на пирамидите биле користени напредни методи уште пред 4.700 години.
Ново археолошко истражување носи теорија што би можела целосно да го промени сегашното разбирање за тоа како древните Египќани ги граделе пирамидите.
Научниците сега веруваат дека уште пред 4.700 години користеле напредни методи, вклучувајќи хидрауличен систем за кревање и специфичен начин на градење слоеви.
Според LADbible, според резултатите од истражувањето на пирамидата на фараонот Џосер, таа можеби била изградена со помош на хидрауличен механизам што кревал камени блокови низ центарот на пирамидата, слично на начинот на кој лавата тече од вулкан.
Клучното откритие се наоѓа под самата пирамида – станува збор за уникатно вертикално вратило за кое се верува дека се користело за кревање блокови со помош на водна енергија, објавува Net.hr.
Претходните теории во голема мера се потпираа на идејата дека работниците транспортирале тешки камени блокови влечејќи ги и користејќи рампи.
Но, новите истражувања покажуваат дека Египќаните можеби користеле и софистицирани инженерски методи кои претходно не биле разгледувани.
Големо откритие
Студијата ја водеше д-р Ксавиер Ландро од францускиот палеотехнички институт CEA во соработка со тим хидролози.
Користејќи сателитски радарски снимки, тие идентификуваа структура позната како Гиср ел-Мудир, карпест комплекс за кој велат дека ги има сите технички карактеристики за контрола на поплавите и седиментите.
„Монументалната линеарна камена структура во јужниот дел од ровот ги комбинира сите технички елементи на постројка за прочистување на вода: бистрелка, резервоар и систем за прочистување. Овој систем веројатно ја насочувал водата без седименти кон хидрауличен механизам во внатрешноста на пирамидата“, објасни д-р Ландро.
Се поставува прашањето како би можел да функционира систем зависен од вода во пустината. Одговорот лежи во климатските услови на тоа време. За време на Третата династија, Северна Африка била значително повлажна отколку што е денес. Ова беше крајот на периодот познат како Зелена Сахара, во кој имаше повеќе дожд, вегетација и достапна вода.
„Пред Четвртата династија, имало повеќе проблеми со поплави отколку со недостиг на вода“, рече д-р Ландро.
