Тунелот е изграден под аеродромската писта и ги поврзува двете населби Добриња и Бутмир. Долга околу 720 метри, а висока околу 1,5 метри, додека во некои делови била висока и до 1,8 метри.
Фактот дека тунелот требаше да се копа од две страни бараше внимателно одредување на насоката на тунелот. Работата на копање на пристапниот ров започна на 28 јануари 1993 година.
Неповолните временски услови, немањето алатки и луѓе, гранатирање и слични проблеми ги придружуваа работите и не влеваа оптимизам кај луѓето. Првите метри од тунелот беа ископани на 1 февруари 1993 година. Самата организација на работите беше исклучително тешка бидејќи немаше телефонска врска, па единствен начин на комуникација беше да се трча преку пистата.
Копањето на тунелот значеше живот за градот Сараево, па овој проект мораше да продолжи и покрај сите проблеми на кои луѓето се соочија при неговата реализација. За изградбата на тунелот се користело железо собрано во сараевските фабрики, а тешко се наоѓало дрво, па вертикалните ѕидови на тунелот биле претежно покриени со метални лимови. На страната на Бутмир ситуацијата беше обратна.
Железни конструкции беше потешко да се најдат, па повеќето од тунелите од таа страна беа украсени со дрво. Ископани се вкупно 2.800 м3 земја, поставени се околу 170 м3 антички градби и 45 тони метал. Во текот на 1994 година низ тунелот беа поставени мали шини по кои можеа да се движат мали колички.
До изградбата на овој тунел, повеќе од 800 луѓе ги загубија животите во реонот на аеродромскиот комплекс. Тоа беше последица на прегазување на аеродромската писта, поради потребата од основни прехранбени производи, кои можеа да се набават на бесплатните делници во Бутмир и Храсница. Српската паравоена единица лоцирана во непосредна близина на аеродромот безмилосно пукаше кон секој цивил кој од потреба се обиде да премине на другата страна на аеродромот.
Во официјалните разговори меѓу АРБИХ и ОН, тунелот беше наречен „Тунел што не постои“. Тунелот беше најстрогата тајна на Сараево бидејќи преку тунелот пристигнаа храна, оружје и лекови во опколеното Сараево.
Денес тунелот е туристичка атракција и во текот на годината го посетуваат голем број луѓе од целиот свет.
