Дали знаете дека лежењето на стомак на трудница е забрането во многу земји? „Во БиХ тоа се прави во сите породилишта, трудниците не се ни свесни за опасноста“
Последниот случај на насилство врз родилка ја потресе Србија и го принуди населението да протестира. После тоа се огласија и низа други жртви на акушерско насилство. За жал, една од нив е и Милица Соковиќ, на која по породувањето во болницата во Пале поради невнимание на лекарите и бил дијагностициран рак. Милица го раскажа своето искуство за N1, а за се што се случува во породилиштата, за процедурите и женските права зборуваше и Амила Татаревиќ од здружението Baby Steps.
На почетокот на интервјуто за Н1, Татаревиќ објаснува дека акушерското насилство е секој облик на физичка, емоционална и вербална злоупотреба на жената за време на бременоста, породувањето и после тоа. Треба да се нагласи дека во породилиштата во БиХ и регионот вербалното насилство и емоционалното условување се многу почести од физичкото насилство. Непочитувањето на правата на родилките е исто така акушерско насилство.
По пресудата против лекарот од болницата во Зеница, се уште одбиваат да одговорат дали од процедурите го отстраниле лежењето на стомак
„Имаме многу пцовки и врева, но и емотивно условување при кое на родилката и се вели „ако не го направиш ова, бебето ќе ти умре“, „ќе го убиеш бебето“ и слично, што е далеку од процедури и пракса, која не е ниту медицинска, ниту оправдана, ниту утврдена“, рече Татаревиќ.
Потоа, Татаревиќ, поврзувајќи се со последниот случај во Србија, забележува дека во многу земји во светот е забрането лежењето на стомак на родилка за да се турне бебето надолу.
„И овде тоа се прави рутински, во сите породилишта во Босна и Херцеговина. Што е најлошо од се – потоа слушате родилки како велат дека лекарот им помогнал лежејќи на стомак. Не се ни свесни за опасноста по бебето“, нагласи таа.
Потсетува дека пресуда е донесена и против лекарот од Зеница, откако со притискање на стомак на трудница предизвикал смрт на бебето.
За небрежност и несовесно постапување е осуден на осум месеци затвор и забрана за работа.
Сепак, од болницата во Зеница одбиваат да одговорат на здружението Бејби чекори дали ја смениле процедурата по случајот.
„Не би те оперирал сега дури и ако твојот живот зависи од тоа“
А болно искуство имала и Милица Соковиќ, по четвртото раѓање и нормалната бременост, во телото и остана дел од плацентата, која прерасна во рак. Лекарот одбил навреме да одговори на сомнителната плацента. После тоа и по тестовите на Милица се обиде да се подготви за уште една операција.
„Ме подготвуваше за операција некое време, уште пред потврдата дека се работи за рак. Кога јас и мојот сопруг бевме на лекар, му реков дека не сакам да се оперирам со него. Тој одговори со: „Сега ако твојот живот зависи од тоа, јас не би те оперирал“. Ме повреди, животот веќе ми беше во опасност. Паднаа на мало место, често го среќавам“, изјави Милица.
Милица нагласува дека уште при породувањето акушерките го предупредувале докторот дека „плацентата не изгледа добро“, што тој го демантираше.
„Кога пристигнаа наодите, истата бабичка беше таму, беше во шок, не можеше да поверува дека од такво нешто се развил рак“, рече таа и додаде дека никој од болницата потоа не ја контактирал за да и пружи дополнителна поддршка.
Откако Милица го сподели својот случај – Татаревиќ од здружението Baby Steps објаснува дека често не се разбира дека докторот нема право да избира што да прави, а што не – се што е неопходно за доброто на мајката. а детето е и негова задача.
„Докторот е таму на своето работно место, а мајката индиректно го платила преку нејзиното здравствено осигурување. Проблемот е што се игра со стравот, што е затворен систем, што ни бабиците не смеат да зборуваат“, рече таа.
Затоа, пораката што на крајот ја испраќа Татаревиќ е: Ако молчиме и оставиме она што го доживеавме да биде со нас и врз нас, останува прашањето што ќе биде со идните мајки.
