Иако се сметаше дека сифилисот е болест која останала во минатиот век, како што велат лекарите, се повеќе мажи во Белград се јавуваат кај својот уролог со симптоми на оваа болест.
На веб-страницата на Институтот за јавно здравје на Србија има детален документ во кој се наведени сите симптоми, начин на пренос, лекување и последици од оваа некогаш смртоносна болест која може да остави долготрајни здравствени последици.
Сифилисот е полово пренослива болест предизвикана од бактеријата Treponema pallidum.
Како се пренесува сифилисот?
Сифилисот се пренесува со директен контакт со заразено лице. Сифилитичните лезии најчесто се јавуваат на надворешните гениталии, вагината, анусот или ректумот. Промени може да настанат и на усните или во усната шуплина, пренесува Данас.
Болеста се пренесува преку незаштитен сексуален однос. Зафатените трудници може да ја пренесат болеста на своето дете за време на бременоста или породувањето. Сифилисот не може да се пренесе преку тоалетни седишта, рачки на вратите, базени, топли бањи, кади, позајмена облека или прибор за јадење.
Симптоми на сифилис
Болеста се пренесува од заразени лица кои имаат промени карактеристични за примарниот и секундарниот сифилис, но кои често остануваат непрепознатливи. Затоа, предизвикувачкиот агенс главно се пренесува од лица кои не се свесни за нивните инфекции. Заболените од сифилис со години остануваат непрепознаени. Сепак, треба да знаете дека секогаш постои ризик од доцни компликации доколку не се вклучи адекватна и навремена терапија.
Преку долгорочно следење на заразените лица кои не биле лекувани за сифилис, забележано е дека: 1/3 од заразените во текот на нивниот живот имаат латентна инфекција, 1/3 имаат биолошки лек (спонтано ја губат серолошката реактивност) и Останатите 1/3 развиваат доцни манифестации и компликации, пишува на веб-страницата на Институтот.
Секундарна фаза
Секундарната фаза се карактеризира со осип на кожата и лезии на мукозните мембрани.
Оваа фаза започнува типично, со развој на осип на еден или повеќе делови од телото. Осипот обично не е придружен со чешање и може да се појави за време на заздравувањето на шанкрот или неколку недели по заздравувањето на шанкрот, во форма на груби, црвени или црвено-кафени макули на дланките и стапалата, но може да биде блед и едвај забележлив.
Во прилог на осип, симптомите на секундарниот сифилис може да вклучуваат треска, отечени лимфни јазли, болки во грлото, опаѓање на косата, главоболка, губење на тежината, мускулна болка и слабост. Симптомите и знаците на секундарниот сифилис ќе исчезнат со или без третман, но без третман инфекцијата може понатаму да напредува во латентна и доцна фаза на болеста.
Латентната (скриена) фаза на сифилис започнува кога секундарните симптоми исчезнуваат. Без третман, заразеното лице ќе продолжи да има сифилис, односно, иако нема симптоми и знаци на болеста, инфекцијата останува во телото. Во доцната фаза на сифилис, дури и по многу години, внатрешните органи може да се оштетат, вклучувајќи го мозокот, нервите, очите, срцето, крвните садови, црниот дроб, коските и зглобовите.
Знаците и симптомите на доцниот стадиум на сифилис вклучуваат нарушено движење на мускулите, парализа, губење на сензација, постепено слепило и деменција, што доведува до смрт.
Врската помеѓу сифилисот и ХИВ инфекцијата
Промените на гениталиите (шанкр), како манифестација на примарен или ран сифилис, претставуваат влезна точка за ХИВ инфекцијата. Постои зголемен ризик од 2 до 5 пати за пренос на ХИВ инфекција кога некое лице има сифилис. Сексуално преносливите болести кои создаваат извори, т.е. чиреви или оштетување на кожата или мукозните мембрани, како што е сифилисот, ги нарушуваат природните бариери кои штитат од инфекција.
Гениталните улкуси предизвикани од сифилис често крварат кога ќе дојдат во контакт со оралната или ректалната слузница за време на сексуалниот однос, зголемувајќи ја заразноста на ХИВ и чувствителноста на телото на него.
Како се лекува сифилисот?
Се третира со пеницилин. Лекуваните лица мора да се воздржат од сексуални односи, се додека сифилитичната промена целосно не се излечи. Исто така, оние кои боледуваат од сифилис мора да ги информираат своите сексуални партнери, за и тие да бидат тестирани и лекуваат.
Дали постои можност лице кое веќе е лекувано повторно да заболи од сифилис?
Откако ќе се зарази со сифилис, нема постојан имунитет. По успешен третман, луѓето може да бидат подложни на повторна инфекција. Само лабораториски тестови можат да потврдат дали некој има сифилис или не.
Изворот на сифилис може да се крие во вагината, ректумот или устата и можеби не е очигледно дека партнерот има сифилис. Лекарот препорачува дали е потребно повторување на тестот, стои на веб-страницата на Институтот.
Најдобрата превенција од оваа болест е заштитата при сексуален однос. Тоа е болест која може да биде особено опасна за трудниците, бидејќи се пренесува директно на плодот.
