Нова рунда разговори за враќање на воениот рок во Хрватска
По Србија, и Хрватска разговара за враќање на задолжителната основна обука за воени задачи. Соговорниците на ДВ велат дека војната во Украина покажува дека понекогаш е неопходна работна сила и дека е најскапо да се има слаба војска.
Хрватското Министерство за одбрана кон средината на јануари соопшти дека работи на концептот за пократка основна воена обука, откако тоа го најави и премиерот Андреј Пленковиќ, пишува ДВ.
Засега не се знае точно како ќе изгледа обуката, но во хрватската јавност се шпекулира дека таа би можела да биде задолжителна, односно дека станува збор за враќање на задолжителниот воен рок.
Враќањето на таа тема во фокусот не е ново, но во последниве денови се одвива во нови геополитички околности и додека истото се разгледува низ цела Европа.
Не е далеку од вистината ниту тезата дека тоа им одговара на одредени политички актери за да се оттргне вниманието од акутните проблеми во пресрет на претстојните избори во Хрватска. Во секој случај, јавноста повторно се најде пред дилемата каква војска и требаше на државата.
И по влезот во НАТО, хрватскиот воен систем се соочува со тешкотии за кои се уште нема решение. Одговорот на доброволната воена служба падна на критично ниско ниво, делумно поради тоа што паричниот надоместок е многу низок.
Различни политичари и партии имаат спротивставени мислења за воведувањето на задолжителниот воен рок, макар и краток.
„Што се однесува до нас овде, а не сме само такви, војската би ни била добра и поради одвојувањето на децата од нивните родители, бидејќи за ова сме меѓу рекордерите“, рече Павле Калиниќ. , ни изјави политиколог и експерт за безбедност.
„Покрај тоа, секој треба да знае и да има способност да се брани себеси и својата околина, да пружи прва помош, организирано да се заштити од опасности“, продолжува тој, „а тоа секако се однесува на нациите кои сметаат дека имаат држава. ”
„Ако не сме во можност да го направиме тоа, тогаш само мислиме дека го имаме, но без војска нема ниту држава. Затоа ни треба барем швајцарски модел на обврска и цела низа различни сегменти: силна морнарица со подморници, сериозна противвоздушна одбрана, како и противракетна и противдрон, и модерно воздухопловство“, вели нашата. соговорник.
Справување со барањата на конвенционалното војување
Калиниќ забележува дека само членството во НАТО не е сигурно решение: „Армијата стана социјална институција за оние кои чекаат пензија, додека НАТО полесно ќе предизвика проблем отколку правилно да го расчисти“. Европската унија би можела да го добие најдобриот крај на стапот бидејќи повеќе се потпира на САД отколку на сопствениот потенцијал, кој е запоставен“.
Како што додава тој, „за сите што мислат дека армијата е прескапа, можам само да кажам дека се надевам дека нема да видат колку може да биде поскапа без неа“.
Поранешниот министер за одбрана, Анте Котромановиќ, пак, прво за ДВ нагласи дека безбедносните проценки се суштински променети во последните години.
Но, се промени и перцепцијата за потребниот број луѓе за одбрана на земјата: „По долго време, низ трагичната ситуација во Украина и по нападот на Русија, видовме како изгледа една конвенционална војна. Во исто време, во игра е разновидна нова технологија“.
Професионална армија не е доволна
„Не се само беспилотни летала и ИТ системи, туку од друга страна го имаме фактот дека во таа војна учествувале вкупно 800.000 војници. И во таква војна, професионалната војска мора да биде носител на активност, но во подолг конфликт тоа едноставно не е доволно. И има моменти кои не ги бираме самите, кога е потребно да мобилизираме што е можно повеќе квалитетно обучен персонал“, додава Котромановиќ, и самиот пензиониран генерал на Хрватската армија.
Не интересираше и неговото мислење за проценките дека новиот интерес на Хрватска за воена служба е поттикнат од слични најави од Србија.
„Не е сосема јасно што се случува таму, односно зошто“, рече тој, „но никогаш не треба да избрзувате со заклучоци или да реагирате предвреме“. Можеби случувањата во Србија имаат врска со Косово“.
„Како и да е, Хрватска не смее да одлучува за армијата ад хок, а јас лично сум убеден дека дефинитивно ни треба армија, со обука ни помалку ни повеќе од три или четири месеци. Но, подготовката за таков „редизајн“ мора да потрае, со исцрпно испрашување, истражување, тестови, дискусија“.
На ова, поранешниот министер додаде предупредување дека најлошо е да се остане на „пола пат“, со можност за отслужување цивилен мандат, што според него е подобро од апсолутно укинување на обврската.
