Генералниот секретар на Асоцијацијата на нафтени компании на Србија, Томислав Миќовиќ, по повод стапувањето во сила на ембаргото на ЕУ за руската нафта што пристигнува по море, изјави дека нема да има проблеми со снабдувањето со нафта во Србија во наредниот период, бидејќи испораките се договорени до крајот на годината. Тој за РТС изјави дека 5 февруари е потенцијален ризик, бидејќи тогаш стапува на сила забраната за увоз на руски нафтени деривати во ЕУ.
„Тогаш ќе има сериозен недостиг на дизел. Сите треба да се подготвиме за 5-ти февруари повеќе отколку за овој 5-ти декември, бидејќи суровата нафта некако полесно го менува протокот и стигнува до Медитеранот во доволни количини“, прецизира Миќовиќ за РТС.
ЕУ стави рампа за увоз на руска нафта што пристигнува по море и ја ограничи нејзината цена на 60 долари за барел.
Од таа санкција беа изземени пет членки на Унијата, но не и Србија – прекинато е протокот на руска нафта преку гасоводот „Јанаф“.
Според Миќовиќ, доколку таа мерка на ЕУ, всушност земјите од Г7, оставила некаква трага, тоа веќе ќе се видело во цената.
„Ништо нема да се случи денеска, нема да се случи ниту во наредните денови – сурова нафта се купува со форвард договори и испораките до крајот на годината се веќе во голема мера договорени, дури и јануари заврши“, додаде Миќовиќ.
Тој смета дека оваа мерка нема да доведе до проблеми, т.е. го загрозува снабдувањето.
„Тоа го покажуваат цените на суровата нафта, кои во петокот беа 89 долари за барел, денес се 86, така што цените се стабилни“, рече Миќовиќ.
НИС не може целосно да одговори на пазарните набавки
Тој рече дека НИС не може целосно да одговори на барањата на пазарот и дека е многу важно да има увоз.
„Цените треба да се задржат на тоа ниво за да биде можен увоз. Во Србија овие месеци се увезуваат скромни 20.000 тони и тоа дава стабилност. „Претходно беше 50.000 или 60.000 тони“, додаде тој.
Тој нагласи дека НИС презеде голем дел од понудата на пазарот и во кризниот период.
„Но, важно е да се спаси тој увоз, бидејќи штом ќе застанеме и тие деривати ќе завршат на друг пазар – нема да биде толку лесно да се вратат назад, и затоа е многу важно при одредувањето на цените да бидат на ниво кое покрива увозни трошоци“, објасни Мицовиќ.
Тој објасни и дека во регионот на Медитеранот, каде Србија се снабдува со сурова нафта и нафтени деривати, а понатаму во Словачка, Унгарија и Австрија, засега има доволно нафтени деривати.
Поради прекините што се очекуваат по стапувањето на сила на забраната за увоз на руски нафтени деривати во ЕУ од 5 февруари, важно е, како што нагласи, магацините да се полни и да има резерви за два месеци.
Кога станува збор за залихите на нафтените компании, Миќовиќ изјави дека оперативните залихи се формирани на ниво од четиридневна просечна потрошувачка.
„Нафтените компании не успеваат целосно да управуваат со своите акции како да нема криза. „Сите се обидуваат да ги оптимизираат овие акции за да не претрпат загуби на пазарот што паѓаше веднаш зад нас“, посочи тој.
Тој објасни и дека државните залихи не се користат за надминување на кризата, туку за премостување на јазот до решение и некој нов извор на снабдување доколку дојде до нарушување.
„Пореметувањата се случуваат по наша волја или не по наша волја или по грешка, сепак, тие се можни. Затоа е важно овие залихи да бидат што поголеми и да ни дадат повеќе простор и време да го надминеме потенцијалното нарушување“, објасни Миќовиќ.
