Српската академија на науките и уметностите (САНУ) денеска соопшти дека во среда, на 8 мај, во Белград починал нејзиниот редовен член Драгослав Маринковиќ (90), еден од нашите најистакнати биолози и генетичари, чијашто област на научна работа ја опфаќала еволутивната биологија. генетика и биоетика.
Српската академија на науките и уметностите (САНУ) денеска соопшти дека во среда, на 8 мај, во Белград починал нејзиниот редовен член Драгослав Маринковиќ (90), еден од нашите најистакнати биолози и генетичари, чијашто област на научна работа ја опфаќала еволутивната биологија. генетика и биоетика.
Маринковиќ е роден во Белград на 21 јануари 1934 година. Во 1957 година дипломирал на Биолошкиот отсек на Природно-математичкиот факултет на Универзитетот во Белград, а на истиот факултет во 1960 година ги завршува и магистерските студии од областа на екологијата и бихејвиористичката биологија. Докторската дисертација од областа на популациона генетика ја одбранил во 1965 година.
Својата постдокторска обука ја помина на Универзитетот Рокфелер во Њујорк и на Универзитетот во Калифорнија, Дејвис.
Во 1959 година е избран за асистент на Природно-математичкиот факултет во Белград. Сите универзитетски дипломи ги завршил на матичниот факултет, а за редовен професор е избран во 1981 година. Тој беше шеф на Одделот за генетика и еволуција.
За дописен член на Српската академија на науките и уметностите е избран во 1997 година, а за редовен член во 2003 година. Работел како заменик секретар на Катедрата за хемиски и биолошки науки при САНУ (2002-2006). Бил член на биолошкиот комитет на САНУ, на Академскиот комитет „Човекот и животната средина“, како и на Академскиот комитет за проучување на животот и делото на научниците во Србија и на научниците од српско потекло.
Неговата богата библиографија опфаќа повеќе од 200 научни трудови. Автор е на два универзитетски учебници, на неколку прирачници за настава по генетика, а коавтор е и на бројни монографии и на 23 средношколски учебници.
Како истакнат научник, бил член на повеќе професионални здруженија и институции, меѓу кои се: Друштвото на генетичарите на Србија, Антрополошкото друштво на Србија, Друштвото на биоетичарите на Србија и Американското друштво за унапредување на науката. Тој беше претседател и потпретседател на Српското биолошко друштво.
Бил член на Основачкиот совет на Европското друштво за еволуција со седиште во Цирих и еден од основачите на Здружението на здруженија на генетичарите на Југославија. Тој беше и почесен претседател на Националниот комитет за биоетика на Комисијата на УНЕСКО на Република Србија со седиште во САН.
За својата научна и наставна работа добил бројни награди и признанија, меѓу кои се издвојуваат: Априлската награда на студентите на Белградскиот универзитет (1964, 1989), Орден на трудот со златна ѕвезда (1985) и наградата „Проф. д-р Воислав Стојановиќ“ од Здружението на универзитетски професори и научници на Србија.
„Со својата научна и педагошка работа даде голем придонес во развојот на науката во Србија. „Неговото заминување е голема загуба за Српската академија на науките и уметностите и за српското општество во целина“, се вели во соопштението на САНУ.
