Рузмаринот има долга историја на употреба во готвењето, но и во традиционалната ајурведска медицина и ароматерапијата. Рузмаринот (Rosmarinus officinalis) ѝ припаѓа на фамилијата на растенијата Lamiaceae, заедно со нането, ориганото, маточината и босилекот.
Рузмаринот има антиоксидантни, антимикробни и антиинфламаторни својства
Антиоксидантите се соединенија кои помагаат во заштитата на телото од оксидативно оштетување и воспаление, што може да доведе до хронични болести како што се рак, кардиоваскуларни болести и дијабетес тип 2. Тие можат да се најдат во разновидна растителна храна (овошје, зеленчук, билки).
Антиоксидантната и антиинфламаторната активност на рузмаринот во голема мера се припишува на неговите полифенолни соединенија како што се рузмаринска и карнозинска киселина.
Поради својот антиоксидативен капацитет, рузмаринот често се користи како природен конзерванс за продолжување на рокот на траење на лесно расиплива храна. Антимикробните својства можат да помогнат и во борбата против инфекциите. Гранчињата рузмарин се користат во традиционалната медицина поради нивните антибактериски ефекти за побрзо зараснување на раните.
Повеќе за ова прочитајте на „Арт кујна“.
