Грев е да се фрли храна, тоа е реченица која ние често ја слушавме кога бевме деца додека седевме пред полната чинија со манџа од боранија. Ако порано некому му паднеше лепчето, постарите велеле само: не се фрла леб, дувни и јади. Ако нешто и се „фрлело“, на село завршувалоо како храна за животните, а во градовите во садовите на мачките и кучињата.
Времето во кое живееме донесе нови навики. Попрво би фрлиле нешто отколку да се здебелиме, децата не треба да се тераат да јадат сѐ бидејќи подоцна ќе имаат проблеми со исхраната, а мачките и кучињата си имаат своја храна.
Колку пати сте фрлиле леб, сирење, месо, овошје, зеленчук од фрижидер затоа што мувлосале или им поминал рокот? Колку пати сте фрлиле кора од компири или јаболка во мешан отпад наместо во компост? Колку пати чорбата од боранија завршила во тоалетната шолја?
Повеќе за ова прочитајте на „Арт кујна“.
