Додека некои земји им дозволуваат на своите граѓани да уживаат во неколкунеделен одмор, има и такви каде работата е на прво место. Два дена помалку годишен одмор имаат граѓаните кои имаат над 50 и помалку од 54 години – 34. Оние кои немаат над 50 години имаат 32 работни дена одмор годишно.
Луксембург е земја во која работниците имаат право на 36 дена годишен одмор, додека Кина на своите вработени им дава само пет работни дена годишен одмор, пишува CDM.
Имено, кинескиот закон за работни односи предвидува сите оние со работно искуство помало од 10 години да имаат право на само пет работни дена годишен одмор. Бројот на денови за одмор се зголемува пропорционално со времетраењето на кариерата, така што оние кои работат повеќе од 10 и помалку од 20 години можат да одмараат 10 дена во годината, а оние кои работат повеќе од 20 години имаат годишен одмор во траење од 15. работни денови.
Секако, ова не се единствените денови во годината кога Кинезите не се вработени. Во Кина работната недела трае шест дена, а освен слободни денови во неделата, граѓаните се слободни и за време на државните празници, од кои во оваа земја има вкупно 11.
Целосна спротивност на Кина е една од најмалите земји во светот – Луксембург. Во оваа земја секој над 55 години, без разлика на стажот, има право на дури 36 работни дена годишен одмор. Два дена помалку годишен одмор имаат граѓаните кои имаат над 50 и помалку од 54 години – 34. Оние кои немаат над 50 години имаат 32 работни дена одмор годишно.
Покрај тоа, Луксембург има 11 национални празници, за време на кои исто така нема работа. Србија, како и повеќето земји во светот, е на златната средина меѓу Кина и Луксембург по бројот на денови на годишен одмор. Вработените имаат право на годишен одмор од 20 работни дена.
Идентична е ситуацијата во Албанија, Австралија, Белгија, Босна и Херцеговина, Бугарија, Хрватска, Кипар, Чешка, Германија, Грција, Унгарија, Ирак, Шпанија, Црна Гора, Северна Македонија, Романија, Русија, Словенија и Швајцарија. Оние кои живеат во Шпанија имаат малку повеќе среќа – 22 дена, оние во Финска, Франција, Австрија или Шведска одмораат три дена подолго, пишува CDM.
Кога станува збор за земјите каде работниците имаат право на краток одмор, Јапонија е на врвот на листата. Оваа земја е втора по Кина по годишен одмор. Имено, во оваа земја оние кои штотуку почнуваат со вработување имаат право на десетдневен годишен одмор. Со секоја наредна година стаж им се зголемува должината на отсуството за еден ден, додека не се достигне крајната граница од 20 дена годишен одмор.
И Турција има мал број на годишни денови за одмор, каде според истиот принцип се зголемува бројот на слободни денови. Оние кои работеле помалку од пет години имаат право на одмор од 14 работни дена, 20 работни дена за оние кои работеле до 15 години и 26 дена за оние со над 15 години стаж. Бидејќи годишниот одмор не се единствените во кои вработените одмораат, националните празници овозможуваат и одмор од работа.
Но, има и земји како Јамајка и Ирак, кои имаат национални празници во работниот календар, но тие не се неработни денови. Затоа, покрај слободните денови во неделата, граѓаните на Ирак имаат право на само уште 20 дена годишен одмор, додека граѓаните на Јамајка имаат само 10 работни дена годишно, пренесува Блиц.
