Пред околу 280 милиони години, големо суштество слично на саламандер со застрашувачки огради талкало по мочуриштата и езерата на денешна Намибија, фаќајќи плен со врвна предаторска способност долго пред диносаурусите.
Суштеството, наречено Gaiasia jenniae, живеело за време на Пермскиот период и било долго најмалку 2,5 метри, а можеби и до четири, според научниците кои го објавија откривањето на фосилизираните остатоци на суштеството. Неговиот голем, тркалезен, рамен череп беше долг повеќе од 2 метри, со огради на горната и долната вилица на предниот дел од устата.
„Широките, рамни глави на модерните животни обично се дизајнирани да го напаѓаат пленот така што ненадејно ќе го цицаат во нивните усти. Гајазија го комбинираше ова со огромни кучиња за да фати и убие голем плен“, објаснува Џејсон Пардо, постдокторски соработник по палеонтологија во Природонаучниот музеј Филд во Чикаго и еден од водачите на студијата објавена оваа недела во списанието Nature.
Фосилите се откриени во Намибија, земја во југозападна Африка. Поради постепеното движење на корските плочи кои го сочинуваат надворешниот слој на Земјата, ова место било уште појужно кога живеела Гајазија, речиси дури и околу сегашната најсеверна точка на Антарктикот. Водните тела каде што живеела можеби се наоѓале покрај ледените острови и глечерите.
„На далечниот југ, каде што живееше Гајасија, леденото доба завршуваше, а сè уште беше прилично студено, со големи глечери дури и на мала надморска височина“, вели Пардо.
Околу 100 милиони години пред постоењето на Гајазија, првите копнени ‘рбетници еволуирале од риби со месести перки. Тие се нарекуваат тетраподи. Тие живееле амфибиски начин на живот иако не биле вистински водоземци. Терминот тетрапод, што значи „четириножни“, се однесува на сите копнени ‘рбетници. Најраните тетраподи ги создадоа еволутивните лоза што доведоа до вистинските водоземци, рептили и цицачи.
Додека ова се случуваше, некои тетраподи преживеаја, особено во оддалечените места како Намибија во тоа време. Гајазија беше една од нив.