Во потрага по одговор за тоа како изгледа производството на храна, од поле до трпеза, нашата репортерка Вања Краниќ разговараше со Инес Дундовиќ, која произведува зеленчук.
Во Разљев кај Криж, меѓу другото, зеленчук произведува Инес Дундовиќ, која вели дека нејзината компанија не ги покачила цените.
„Ние не ги покачивме цените, само ги сменивме во евро. Немаше причина да се покачат цените. Минатата година беше потребно, сега нема оправдана причина за тоа“, рече Дундовиќ и додаде:
„Нема план за покачување на цената. Трошоците се огромни, за една година поскапеа енергетските производи, се е многу поскапо, до 40 отсто, дури и 100 отсто за некои енергетски производи. Зголемени се продажните цени на производите. Кај нас цените ќе пораснат само ако повторно поскапат енергенсите“.
Коментирајќи ги изјавите на трговците дека се почнува од терен, добавувачот, таа истакна:
„Имаме можност да формираме сопствена цена, но зависи и од видот на производството. Ние формираме цени во зависност од трошоците. Често се договара куповна цена. Во малопродажниот синџир ми рекоа дека цената ја одредувам сам, имаат маржа, но мое е како ќе се продава на полиците“.
Користејќи го примерот на салата, таа покажа колкав профит имаат.
„Ова е црвена салата која е поскапа, на распродажба чини 25 куни за килограм. Имаме производство – трошоците се околу 40 проценти – суровини, човечки труд, греење по потреба. Тогаш имаме трговци – тие имаат маржа и таа оди од 30 до 40 проценти. Потоа е државата – ДДВ е намален на 5 проценти. Произведените производи останаа на 25 отсто, а нивното производство вртоглаво порасна. Ни остануваат најмалку во целата приказна. Нашиот профит од главица зелена салата е 25 проценти и тоа е многу среќа ако е така“.
Дундовиќ заклучува дека проблемот не е во цената на храната, туку во куповната моќ.
