Многу пушачи често ги фрлаат цигарите во уличните одводи, не сфаќајќи дека таквите „депонии“ се исто толку опасни за околината како да ги фрлаат цигарите директно во природата. Исто така, честа заблуда е дека филтрите за цигари најчесто се направени од хартија или памук и како резултат на тоа не се толку штетни за околината. Веќе во 2030 година, во морињата би можело да има повеќе цигари отколку риби.
Резултатите од истражувањето спроведено од невладината организација „Екологисти без граници“ укажуваат дека поголем процент пушачи ги фрлаат цигарите во природа отколку во пепелници или ѓубре. При набљудувањето на пушачите утврдиле дека околу 40 отсто од нив ја исфрлиле цигарата правилно, односно во корпа за отпадоци, додека 44 отсто неправилно ја фрлиле цигарата. Или го фрлале на земја или на трева, покрај контејнерот, во водата или во канализационата шахта.
Да се фрли во канализација изгледа како догорчето да не е фрлено директно во природата – но тоа не е така. Отпушоците содржат пластика и повеќе од 150 отровни материи, кои порано или подоцна ќе завршат во нашата средина, дури и преку канализационото вратило.
Две работи можат да се случат
„Ако фрлиме цигара во канализација, веројатно ќе ја зафатат филтрите на општинската пречистителна станица. Ако се, тоа ќе ја контаминира калта и ќе го ограничи компостирањето и другите намени во просторијата. Голем дел од оваа тиња е изгорена, така што дел од заробените филтри ќе завршат како друга изгорена пластика“, предупредуваат од „Еколози без граници“.
Доколку прочистувачот не го запре задникот, неговиот пат ќе биде ист како да бил фрлен директно во околината, само малку подолг, додаваат од невладината организација.
Саѓи ќе бидат штетни за квалитетот на водата и почвата, растот на растенијата и опстанокот на животните.
„Еден жар може да загади илјада литри вода и затоа е толку важно да се отстранува само како мешан комунален отпад“, нагласуваат од „Еколози без граници“.
Од љубљанската компанија за управување со отпад Снага, исто така, јасно е дека догорчињата од цигари треба да се фрлаат меѓу преостанатиот или мешан отпад, но не во природата, одводите или контејнери за биолошки отпад, бидејќи тие ќе испуштаат отрови и мали пластични честички во околината.
Пластиката во филтрите за цигари, во принцип, ќе се распаѓа до десет години, додека штетниот арсен и олово ќе се испуштаат во животната средина.
„Присуството на тутунски желади во почвата го намалува успехот на ртење и должината на ластарот за 27 и 28 проценти, соодветно, додека биомасата на коренот се намалува за 57 проценти. Во исто време, научниците го открија смртоносниот ефект на исцедокот од тутунските производи врз различни животински видови, како што се раковите и полжавите. Загадената вода може да го запре развојот на ембриони од жаба и ларви од комарци или целосно да ги убие, а истото важи и за различни видови риби“, нагласуваат од „Еколози без граници“.
Податоците од глобалната мрежа која се бори за чистење на цигарите од природата, „Let’s do it world“, покажуваат дека тутунската индустрија произведува шест илјади милијарди цигари секоја година, а околу 75 отсто или 4.500 милијарди годишно завршуваат во природа.
Три четвртини од луѓето се уште се убедени дека цигарите главно се направени од хартија или памук и затоа не се толку штетни за околината. Реалноста е токму спротивна. Отпушоците претставуваат огромно оптоварување за животната средина и се сметаат и за пластичен отпад, кој во природата се наоѓа почесто од кој било друг вид отпад.
Ако трендот не се запре, во 2030 година ќе има повеќе цигари отколку риби во морињата, предупредуваат од „Еколози без граници“.