Зборовите натуризам и нудизaм сè уште имаат негативна конотација. Тие често се поврзуваат со еротика и јавно прикажување на сексуалноста. Тие се изложени на многу предрасуди кои ги отфрлаат оние кои го живеат овој начин на живот. „Не сме голи за да се покажеме. Тоа е погрешно верување“, вели Маја Пенко, натурист и претседател на Здружението на словенечки натуристички здруженија. Но, како треба да се однесуваат семејствата со деца кои не сакаат да се сончаат во костимот на Адам или Ева? „Клучниот е разговорот“, објаснува д-р Љубица Марјановиќ Умек, почесен професор по развојна психологија на Филозофскиот факултет во Љубљана.
„Натуризмот се стреми да воспостави рамнотежа меѓу човекот и природата. Тоа е промислена голотија која е туѓа на фетишизмот и извештаченоста и е строго одвоена од голотијата што изненадува и возбудува. Фактот дека сме голи меѓу другите создава посебна атмосфера на социјална поврзаност: се покажуваме такви какви што сме, присутни во целата наша „гола вистина“. Ако некој им се покаже на другите таков каков што е, тоа значи дека и тој се прифаќа таков каков што е, со сите свои маани и квалитети“. Така, во 1990 година, во книгата „Натуризмот како начин на живот дури и во Југославија“, Јожко Пуч, некогаш истакнат претставник на Здружението на натуристички здруженија на Словенија, го дефинира натуризмот.
Маја Пенко, натурист и претседател на Здружението на словенечките натуристички здруженија, вели дека поединецот не се одлучува само за натуристички начин на живот, кој меѓу другото го вклучува и нудизмот. „Ние не избираме да бидеме натуристи или нудисти. Дозволете ни да почувствуваме дека тоа е правилно за нас. Ние едноставно сме. Некои од раѓање, други се воспитувани во натуристички дух, каде голотијата е нешто нормално и не возбудува, други сами сфатија дека овој начин на живот повеќе им одговара, а трети сосема случајно се воведоа во натуризмот… “ објаснува тој и додава дека никогаш не смее да заборавиме дека сме се родиле голи.
Натуристите не се грижат за тоа како изгледа нивното тело. „Секој кој не е навикнат на голотија мора да ја прескокне таа ментална бариера. Најмногу се работи за прифаќање себеси, а со тоа и прифаќање на другите и другите. Да си дозволиме да бидеме тоа што сме во сета наша суштина. „Натуристите никого не судат по изгледот, бидејќи надворешниот изглед на човекот не ни е важен“, нагласува Пенко.
Во Словенија има околу 100.000 натуристи
Според проценките, во Словенија има околу 100.000 натуристи или повремени нудисти, а само илјада од нив се официјално вклучени во едно од трите здруженија, обединети во Федерацијата на натуристичките здруженија на Словенија. Според Маја Пенко, погрешно е мислењето дека Словенците се резервирани кон голотијата. Во споредба со земјите од поранешна Југославија, тие се многу поотворени. Во 2021 година во Бановци успешно се одржа Светскиот натуристички конгрес. Сепак, во соседната земја има премалку официјални катчиња каде љубителите на голотијата можат слободно да го практикуваат својот животен стил.
„Одлична можност е да се понуди камп, гламинг, туристичка фарма, воден парк, плажа… за користење на натуристи. Дури и на странците им недостасува таква понуда во нашата прекрасна зелена земја. За жал, засега повеќето словенечки и странски натуристи ги носат своите евра во други земји“, вели Маја Пенко.Иако кругот на натуристи се шири во последниве години, некои предрасуди, табуа и погрешни верувања сè уште се многу живи. Нудизмот сè уште се поврзува со сексуалноста, прикажувањето, воајеризмот, дури и перверзијата. „Ако нешто не знаете или не сте едуцирани за тоа, вие сте лесна жртва на (погрешни) општествени верувања. Не е изолирана ниту поврзаноста на натуристите со свингери. Натуризмот е само начин на живот во симбиоза со природата, кој се карактеризира со самопочит, почит кон другите и другите, што се изразува преку социјална голотија, а грижата за околината е исклучително важна. Луѓе сме како и сите други, освен што сакаме да бидеме без облека. Вие медиумите значително придонесувате за разбирање на нашиот начин на живот“, смета Пенко.
Според неа, голотијата најмногу ја осудуваат оние кои не се прифаќаат себеси, а женското тело е (сепак) многу подискриминирано од машкото. „За мене е страшно што природно голо тело се турка зад вратите на заклучените спални соби или бањи“, вели тој. Овде Пенко оценува дека натуристите се повнимателни кон другите токму поради социјалната голотија. „Во камповите многу повеќе го почитуваме личниот простор, хигиената е на многу повисоко ниво. Никогаш не би седнале на туѓо столче без да користиме сопствен пешкир“, ја илустрира својата проценка.
Кога партнерот одбива да посети нудистичка плажа
На прашањето како да се помири животот ако еден од партнерите е натурист, а другиот не е за таков начин на живот, Пенко одговара дека понекогаш воздржаноста кон голотијата може да се отстрани со искрен разговор. И слободното време заедно без облека. Дома и во природа. Без расудување и со целосна мерка на трпение и прифаќање на разликите. Меѓутоа, ако некој од партнерите инсистира дека нема да се соблече – почесто се жени – можен е и договор. „На пример, ако натурист сам посетува нудистички агли. Порано или подоцна, партнерот се приклучува“, додава тој.
Претседателот на Здружението на натуристи вели дека односот кон голотијата почнува со едукација. „Децата често го учат својот однос кон голотијата од своите родители. Ако ги видат голи, тоа го доживуваат како нешто сосема нормално. Многу е важно детето да не го оптоваруваме со нашите сопствени предрасуди. Ако не сака да користи костим за капење при капење, не е добро да го терате на тоа“, вели Пенко, кој исто така нагласува дека за време на пубертетот, кога се развиваат градите и млитавоста, децата најчесто одлучуваат да се покријат. Така, пред неколку години, Светската натуристичка федерација се обиде да одреди простор за млади луѓе во натуристички кампови, каде носењето костими за капење ќе биде прифатливо и никој нема да ги прогонува облечените тинејџери. „По пубертетот, овие тинејџери обично се враќаат на нудизмот, ако не со нивните родители, тогаш со своите пријатели, партнери, а подоцна и со нивните семејства“, вели тој.
Нудизмот придонесува за порелаксиран живот на децата
Љубица Марјановиќ Умек, почесен професор по развојна психологија на Филозофскиот факултет во Љубљана, исто така, нема резерва кога родителите ги носат своите деца на нудистичките плажи. „Во доенечкиот период и периодот на детството се работи за постепено формирање на концептот на род. Прво се работи за идентитетот, односно разбирањето дека малото е момче или девојче, потоа се развива стабилноста и постојаноста на полот. Кога ќе сфатат дека, на пример, девојката ќе биде жена, мајка кога ќе порасне, а подоцна дека надворешните промени не влијаат на промената на полот“, објаснува тој.
Според Марјановиќ Умек, развојот на родовото разбирање е под влијание и на социјалното учење, кога децата ги набљудуваат и имитираат другите, играат и разговараат со нив. Децата кои ги посетуваат нудистичките плажи со своите родители веќе се навикнати да не се секогаш целосно облечени, односно да не се облекуваат зад затворени врати. Овие искуства значително придонесуваат за развој на физичката слика за себе на детето, а децата генерално не се мачат да се дружат и да играат голи. Не се срамат, опуштени се во однесувањето. Затоа нудизмот може да придонесе за релаксиран и природен живот на децата и за запознавање со нивните тела“, вели Марјановиќ Умек.
Опуштените родители не се занимаваат со голотија
Како многу важна работа, професорот по развојна психологија оценува дека родителите разбираат дали децата на преминот во пубертет почнат да протестираат против соблекувањето на нудистичка плажа, дури и да се деца. „Ова е специфичен развоен период, па родителите, дури и ако се страсни нудисти, треба да дозволат нивните млади мажи и девојки да се обучуваат на нудистичка плажа. Нивното отфрлање на голотијата не е поврзано со околината, туку со созревањето на нивните тела. По правило, тоа е минливо однесување на тинејџерите, бидејќи повеќето од нив подоцна повторно се соблекуваат на нудистичките плажи“.
