Чума од кревети ги погоди Париз и другите француски градови, предизвикувајќи бран на инсектофобија и покрена прашања за здравјето и безбедноста за време на Олимпијадата следната година.
Вака генерално се опишува овој феномен во француските – а сега и меѓународни – медиуми.
Ова е делумно точно. Но делумно не е, пишува Би-Би-Си.
Она што е случај е дека бројот на забележани грешки во креветот е зголемен во последните неколку недели – и тој нагорен тренд трае веќе неколку години.
„Секое доцно лето гледаме голем пораст на бубачки во креветот“, вели Жан-Мишел Беренже, ентомолог во главната болница во Марсеј и водечки француски експерт за бубачки.
„Тоа е затоа што луѓето се движеа во текот на јули и август, а ги враќаат во багажот. Секоја година сезонскиот пораст на бројот на бубачки е поголем од бројот од претходната година“.
Во Париз, нови извори на вознемиреност се додадени на долготрајниот страв од наезда што го чувствуваат жителите на станови (од кои еден од 10 доживеале бубачки во изминатите пет години, според официјалните бројки).
Извештаите дека во кино салите неодамна се видени бубачки не се докажани, но се сфаќаат сериозно. Тој исто така тврди дека луѓето биле нападнати од бубачки во возовите.
И сега и париското градско собрание и владата на претседателот Емануел Макрон повикуваат на акција. Тоа е мерка за тоа колку сериозно го сфаќаат проблемот – и како треба да го заштитат имиџот на Париз пред Игрите во 2024 година – што тие не ја отфрлаат паниката со бубачки како изум на социјалните мрежи.
Затоа што и тоа е дел од приказната.
Сопствениците на кината – веќе загрижени за намалената посетеност – се сериозно вознемирени кога кружат видеа од неидентификувани грини на седиштата. Луѓето во метрото почнаа да го проверуваат тапацирот на кој седат. Некои претпочитаат да стојат.
Оваа година има нов елемент
„Оваа година има нов елемент – а тоа е општа психоза што е отстранета“, вели Беренгер.
„На некој начин, тоа е добра работа бидејќи служи за да ги освести луѓето за проблемот и колку побрзо дејствувате против бубачките, толку подобро.
„Но, голем дел од проблемот е претеран.
Факт е дека бубачките се враќаат, можеби за 20 или 30 години. Но, ова не е само во Франција, туку насекаде.
Постојат неколку фактори, од кои глобализацијата – трговија со контејнери, туризам и имиграција – е најважна. Климатските промени може да се исклучат. Бубачката – cimex lecularius како што е неговото латинско име – е припитомено суштество. Тоа оди таму каде што одат луѓето.
По Втората светска војна, бројот на бубачки беше значително намален со широката употреба на ДДТ. Но, со текот на годините, ДДТ и многу други хемикалии беа забранети поради нивните ефекти врз луѓето.
Во меѓувреме, популацијата на креветските бубачки беше изменета со елиминирање на оние суштества кои беа генетски подложни на хемиско искоренување. Оние кои го преживеале ДДТ се предците на денешната раса, кои како резултат се многу поотпорни.
Трет фактор може да биде намалувањето на бројот на лебарки, главно поради почистите домови. Лебарките се предатори на бубачки. Не плашете се: Никој не сугерира повторно да се нападнат домовите со лебарки за да се ослободат од креветските бубачки.
Според г-дин Беренгер, луѓето во развиениот свет имаат тенденција да паничат поради креветските бубачки бидејќи ја изгубивме колективната меморија за нив. Во другите делови на светот тие сè уште се вообичаени.
Вистина е дека креветските бубачки се навистина закана – но опасноста е повеќе психолошка отколку физичка. Бубачките можеби не изгледаат убаво, но колку што е познато тие не можат да пренесат болести. Нивните каснувања се непријатни, но не траат долго.
Ги отфрла своите егзоскелети во редовни интервали; оставаат измет во форма на црни точки (варена крв); се превиткува од задоволство кога мириса на човек; а може да издржи една година без храна.
Но, вистинската штета е за менталното здравје на заразените.
Пред една година, мојот 29-годишен син најде бубачки во својот стан. Го исфрли креветот; ја изми целата облека; го исчистил станот од горе до долу. Но сепак не можеше да заспие. Почна да замислува нешта како лазат по неговата кожа. Бубачките станаа негова опсесија.
Само по скапиот третман со пареа на неговиот стан од реномирана компанија за контрола на штетници, тој можеше повторно да дише. Некои контролори на штетници користат кучиња трагачи за да ги најдат.
„Да имате бубачки во вашиот дом не е ништо за смеење“, вели Беренгер. „Но, има многу пресилен приказни за тоа колку лесно тие можат да се прошират од точка А до точка Б.
„Според мое мислење, начинот на справување со бубачките не е да се насочува сè.
„Секогаш кога некој од овие луѓе кои имаат бубачки во својот дом ја напушта куќата или станот, тие ги шират бубачките. Тие се оние на кои им треба помош“.
