Продавачите на горива во Србија почнаа да ги затвораат бензинските пумпи поради ограничената трговска маржа од девет динари за литар и падот на сообраќајот.
Маржата ја ограничи државата, а земјоделците кои имаат картички го купуваат дизелот исклучиво на пумпите на Нафтената индустрија на Србија (НИС), која го продава за 20-30 динари поевтино, поради што опаѓа сообраќајот на другите пумпи.
Сопственикот на деловниот систем „Михајловиќ“, Дејан Михајловиќ за Бета изјави дека затворил десет од 72 пумпи и дека планира да затвори уште пет кои биле под закуп, а потоа ќе ја продаде целата компанија бидејќи условите за бизнис никогаш не беше полошо.
„Цените на горивата треба да ги одредува пазарот, а не Владата на Србија, може само да исправи аномалии. Во овие услови не може рентабилно да се работи, 32 години продавам гориво, а условите никогаш не биле полоши“, изјави Михајловиќ.
Тој додаде дека ги затворил пумпите во селата кај Параќин, Ниш, Зајечар, Варварин, Алексинац, Свилајнец и Петровац на Млава, каде се продавале и цигари, кондиторски производи и моторни масла, но оваа дополнителна програма не помогнала да се покрие бизнисот. трошоци .
Купувачите кои имаат картички бидејќи своето домаќинство го пријавиле како земјоделско, поминуваат километри, рече тој, за да купат дизел од НИС, кој е единствениот што може да го понуди по таа цена.
НИС, како што рече, е единствената со право да продава дизел по повластена и „замрзната“ цена од 179 динари, а другите од денеска до следниот петок по 200 динари, поради што на своите пумпи прометот на не само тоа гориво, туку и други стоки бидејќи клиентите не застануваат кај пумпата.
Михајловиќ рече дека е намален и сообраќајот на помалите пумпи поради тоа што картичките на земјоделците за купување дизел по 179 динари се злоупотребуваат и им се даваат на таксистите и меѓуградските превозници со симболичен надомест за купување на тој гориво, бидејќи потрошувачката по хектар не е ограничена, туку секојдневно се зголемува.може да купи 60 литри.
Според него, на земјоделците не им треба толку гориво, па може да го префрлат на други потрошувачи.
Тој рече дека се обидел да им укаже на проблемите на претставниците на Владата на Србија, но дека „тој е мал бизнисмен и никој не се грижи за нив“.
„Владата смета дека нема проблеми во функционирањето на системот за продажба на гориво до кој дошла, туку дека проблемите се работа на нашата економија во бизнисот. Вработувам 500 луѓе и локалните самоуправи ме молеа да ги задржам пумпите, но тоа е невозможно во овие услови“, рече Михајловиќ.
Тој додаде дека „градските“ пумпи сепак некако опстојуваат, но дека со маржа од девет динари нема профит и едвај се покриваат трошоците.
Сопственичката на пумпите „Радун Авиа“, Јелена Радун, рече дека во ноември и декември „не се ни приближила“ да ги покрие оперативните трошоци од маргините и дека и покрај тоа го одложува затворањето бидејќи ќе земете една или две години за повторно да ги отворите и да ги вратите на нозе.
Таа рече дека маржите, пред да бидат ограничени, изнесувале 13-14 динари за литар и дека тогаш можело позитивно да се води бизнис.
Претставникот на Сојузот на српските работодавачи, Небојша Атаначковиќ, рече дека од маржата од девет динари, банката зема 3,2 динари за литар доколку клиентот плати со картичка.
Како што рече, продавачите на гориво во Србија можат да го набават само од НИС, а доколку се далеку од нејзините магацини имаат и транспортни трошоци од околу два динари за литар, па со преостанатите помалку од четири динари не можат да го покријат бизнисот. трошоците.
Ограничувањето на цените на горивото и маржите трае речиси една година, сопствениците на пумпи се прилично финансиски исцрпени и немаат друг избор освен да ги затворат пумпите“, рече Атанацковиќ.
