Џиновската ракета од следната генерација на НАСА е подготвена за своето долгоочекувано деби лансирање во понеделник, на шестнеделен тест лет без екипаж околу Месечината и назад, како дел од првата мисија на програмата Артемис на американската вселенска агенција, наследник на Аполо. .
Џиновската двостепена ракета Систем за лансирање во вселената (SLS) и нејзината капсула за екипаж Орион треба да се кренат од вселенскиот центар Кенеди во Кејп Канаверал, Флорида, за време на двочасовен прозорец за лансирање што се отвора во 10:33 часот по средноевропско време.
Тоа е првиот пробен лет на SLS-Orion – мисија наречена Artemis I – пред НАСА да смета дека е доволно сигурен за да носи астронаути.
Наведена како најмоќната и најсложена ракета во светот, SLS го претставува најголемиот нов систем за вертикално лансирање изграден од американската вселенска агенција откако Сатурн V полета на Месечината за време на програмата Аполо во 1960-тите и 70-тите години.
Вселенската ракета полека беше префрлена на лансирната рампа на почетокот на овој месец по неколкунеделни последни подготовки и тестирање на теренот. Минатата недела, претставниците на НАСА го заклучија прегледот на подготвеноста за летот со изјава дека сите системи се подготвени за лансирање.
Еден проблем што претставниците на НАСА го наведоа минатата недела како потенцијална пречка за лансирањето во понеделник е каков било знак за време на полнењето на ракетата со гориво дека поправената водородна линија не успеала да го одржи. Ако часовникот за одбројување престане поради која било причина, НАСА ги објави 2 септември и 5 септември како резервни датуми за лансирање.
Околу 90 минути по лансирањето, горната етапа на ракетата ќе го подигне Орион од орбитата на Земјата на патека за 42-дневен лет што ќе ја доведе на 100 километри од површината на Месечината како дел од патувањето околу Месечината од 64.374 километри и назад до Земјата. Се очекува капсулата Орион да падне во Тихиот Океан на 10 октомври.
Иако на бродот нема да има луѓе, Орион ќе носи симулиран екипаж од тројца – еден машки и две женски кукли – опремени со сензори за мерење на нивоата на радијација и други стресови што би ги доживеале астронаутите.
Главната цел на мисијата
Главната цел на мисијата е да се тестира издржливоста на топлинскиот штит на Орион за време на повторното влегување во атмосферата на Земјата со 39.429 км на час, или 32 пати поголема од брзината на звукот, при повторно влегување од орбитата на Месечината – многу побрзо од вообичаеното. -влегување на капсули на астронаути кои се враќаат од ниските земјини орбити.
„Тоа е нашиот највисок приоритет што треба да го постигнеме“, рече директорот на летови Рик ЛаБрод. „Топлинскиот штит е она што ќе ја задржи капсулата заедно и ќе ги спаси астронаутите“, рече тој.
Програмата на НАСА Артемида – именувана по божицата која беше сестра близначка на Аполо во античката грчка митологија – има за цел да ги врати астронаутите на површината на Месечината уште во 2025 година и да воспостави долгорочна лунарна колонија како отскочна даска за уште поамбициозни идни патувања со човечки екипаж на Марс. .
Повеќе од една деценија во развој со години одложувања и милијарди долари над буџетот, вселенското летало SLS-Orion досега ја чинеше НАСА најмалку 37 милијарди долари, вклучувајќи дизајн, изградба, тестирање и копнени објекти.
Дванаесет астронаути одеа на Месечината за време на шесте мисии на Аполо со екипаж што слетаа од 1969 до 1972 година, единствените вселенски летови до денес кои испратија луѓе на површината на Месечината.
Доколку успее, Артемида I ќе го отвори патот за првата мисија СЛС-Орион со екипаж, лунарна орбитарка по име Артемида II, веќе во 2024 година, по што ќе следи патувањето на Артемида III до површината на Месечината.
